Παγωτό λουκούμι... γεύση από τα παλιά με 2 συνταγές


Παγωτό λουκούμι... γεύση από τα παλιά

Σας αρέσουν τα λουκούμια; Για μένα τα λουκούμια είναι μέρος εκείνων των παιδικών αναμνήσεων που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στο μυαλό και τη ψυχή ενός ανθρώπου, που του ζεσταίνουν γλυκά την καρδιά όταν αργότερα, ενήλικας πια, αντιμετωπίζει την τρικυμία της καθημερινότητας. 
Θυμάμαι, να περιμένω με ανυπομονησία τον παππού να γυρίσει από το καφενείο και να μου φέρει το λουκουμάκι μιας κι αυτό ήταν το "έπαθλο" όταν κέρδιζε στα χαρτιά που παίζανε με τους άλλους της παρέας του. Εκείνος μου το πρόσφερε γεμάτος υπερηφάνεια γιατί κέρδισε την παρτίδα κι εγώ το έτρωγα με λαχτάρα ενώ η γιαγιά γελούσε χαρούμενη. Υπέροχη ανάμνηση για μένα και από καιρό τώρα θέλω να φτιάξω λουκουμάκια γιατί λατρεύω τούτες τις μικρές παλιομοδίτικες μπουκίτσες που συνοδεύουν τον ελληνικό καφέ τόσα χρόνια τώρα.

Παγωτό λουκούμι... γεύση από τα παλιά

Κάποια στιγμή, παίρνοντας το βιβλίο "Είναι γλύκισμα" από τις εκδόσεις "Μοντέρνοι καιροί" (είναι η μετάφραση του αγγλικού "Cooking Desserts" των Murdoch books) βρήκα μια συνταγή για παγωτό με γεύση λουκούμι. Η συγκεκριμένη συνταγή όμως είναι για παγωτό με αβγά κι εγώ τη στιγμή που αποφάσισα να το φτιάξω ήθελα ένα παγωτό γρήγορο και απλό...έτσι απλά παρέλειψα τα αβγά. Σας διαβεβαιώνω, το παγωτό έγινε πολύ ωραίο, αφήστε που ξετρέλλανε και τις ανιψούλες μου. Επιπλέον, έχοντας σπάσει το scoop μου κάτι δεν μπορούσα να διορθώσω άμεσα γιατί ήμουν στο χωριό (κι έπρεπε να πάω στην Καβάλα για να αγοράσω καινούργιο) χρησιμοποίησα τα φορμάκια μιας χρήσεως για να δώσω ένα σχήμα στο παγωτό και μετά το σέρβιρα με κομματάκια λουκουμιού (αντί για σπόρους ροδιού...που δεν είχα)!

Παγωτό λουκούμι... γεύση από τα παλιά

Η πρώτη συνταγή είναι η δική μου παραλλαγή.

ΥΛΙΚΑ
  • 380 ml γάλα πλήρες
  • 500 ml κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
  • 130 γρ. ζάχαρη άχνη
  • 15 γρ. μέλι από άνθη ακακίας ή πορτοκαλιάς (επειδή είναι άοσμο και άχρωμο)
  • 100 γρ. λουκούμι με ό,τι γεύση και άρωμα προτιμούμε (εγώ χρησιμοποίησα λουκούμι τριαντάφυλλο)
  • 100 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  1. Βάζουμε σε μικρή κατσαρόλα τα 200 γρ. γάλα και το αφήνουμε να ζεσταθεί σε χαμηλή φωτιά αλλά χωρίς να βράσει.  
  2. Ρίχνουμε μέσα τα 100 γρ. λουκούμι και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να λιώσει.
  3. Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει το μίγμα γάλακτος-λουκουμιού.
  4. Στο μπολ του μίξερ, βάζουμε το υπόλοιπο γάλα, την κρέμα γάλακτος, την άχνη, το μέλι, το γιαούρτι και τα χτυπούμε στο μίξερ.
  5. Προσθέτουμε και το μίγμα του γάλακτος με το λουκούμι και χτυπούμε για 3-4 λεπτά ακόμη.
  6. Στο σημείο αυτό, βάζουμε το μίγμα στην παγωτομηχανή (εάν έχουμε) και ακολουθούμε τις οδηγίες χρήσεως.
  7. Χωρίς παγωτομηχανή, βάζουμε το μίγμα σε μεταλλικό μπολ (ή σε πλαστικό), το αφήνουμε μέχρι να αρχίσει να παγώνει στην κατάψυξη και μετά το ξαναχτυπούμε για λίγο.
  8. Το ξαναβάζουμε στην κατάψυξη και μετά από 2 ώρες το ξαναχτυπούμε. Τέλος, επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για άλλες 1-2 φορές και την τελευταία φορά, το χτυπούμε με το μίξερ μέχρι το μίγμα μας να γίνει κρεμώδες και το αφήνουμε να παγώσει για να το σερβίρουμε.
  9. Αφού το χτυπήσουμε την τελευταία φορά, μπορούμε να το βάλουμε σε φορμάκια από αλουμινόχαρτο (αυτά των μάφινς) μιας χρήσεως και να παγώσει εκεί. 
  10. Όταν έρθει η ώρα να το σερβίρουμε, απλώς σκίζουμε το φορμάκι και βάζουμε το παγωτό σε πιατάκι γαρνιρισμένο με κομματάκια από λουκούμι.
Παγωτό λουκούμι... γεύση από τα παλιά

Και τώρα η κανονική συνταγή του βιβλίου "Είναι γλύκισμα" (Εκδ. "Μοντέρνοι Καιροί")

ΥΛΙΚΑ
  • 375 ml (1.5 φλ.τσ.) γάλα
  • 500 ml (2 φλ.τσ.) κρέμα γάλακτος
  • 150 γρ. (2/3 φλ.τσ.) ζάχαρη ψιλή
  • 6 κρόκοι αβγών
  • 100 γρ. λουκούμι της αρεσκείας σας
  • 2 κ.σ. σπόρους ροδιού για το γαρνίρισμα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Μίγμα Α
  1. Βάζουμε 250 ml από το γάλα σε μικρή κατσαρόλα μαζί με την κρέμα γάλακτος και την ζάχαρη, σε μέτρια φωτιά για μερικά λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς ώσπου να λιώσει η ζάχαρη. 
  2. Προσοχή το γάλα δεν πρέπει να βράσει.
  3. Αποσύρουμε από τη φωτιά.
Μίγμα Β
  1. Χτυπούμε τους κρόκους με το μίξερ για 1 λεπτό και προσθέτουμε 60 ml από το μίγμα του ζεστού γάλακτος ανακατεύοντας συνεχώς.
  2. Ενώνουμε τα δύο μίγματα και ξαναβάζουμε την κατσαρόλα σε σιγανή προς μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα, μέχρι το μίγμα να πήξει τόσο όταν βγάζουμε την κουτάλα ένα λεπτό στρώμα να στέκεται στο πίσω μέρος της (εάν χρησιμοποιούμε θερμόμετρο ή θερμοκρασία του δεν πρέπει να είναι πάνω από 84-85 βαθμούς Κελσίου).
  3. Προσοχή δεν πρέπει να βράσει γιατί χαλάει το μίγμα.
  4. Περνούμε από λεπτό σουρωτήρι και το αφήνουμε να κρυώσει για 15-20 λεπτά.
  5. Μετά είτε το βάζουμε σε παγωτομηχανή ακολουθώντας τις οδηγίες της είτε ακολουθούμε τη γνωστή διαδικασία ψύξης και χτυπήματος για 3-4 φορές ανά 1-2 ώρες (όπως και στην δική μου παραλλαγή της συνταγής).
Παγωτό λουκούμι... γεύση από τα παλιά
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε όποια από τις δύο συνταγές διαλέξετε! 
Tante Kiki
23 Comments

Αλλοιώσεις τροφίμων: Τί πρέπει να προσέχουμε στις διακοπές


Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού τα τρόφιμα είναι πολύ περισσότερο ευαίσθητα και επικίνδυνα για αλλοιώσεις. Τα πρόχειρα σνακ από καντίνες, πλανόδιους, κυλικεία πλοίων, τρένων αλλά και υπαίθρια καφενεδάκια καλύτερα να τα αποφεύγουμε.
Μερικές χρήσιμες συμβουλές:
  • Αποφεύγουμε να αγοράζουμε έτοιμα σάντουιτς, τυρόπιτες, σπανακόπιτες, πίτσες που χρειάζεται να διατηρούνται στο ψυγείο.
  • Αποφεύγουμε τα αλλαντικά και τα γαλακτοκομικά όταν δεν γνωρίζουμε εάν έχουν συντηρηθεί σωστά.
  • Τα κρεατικά που καταναλώνουμε (γύρος, σουβλάκια κ.λ.π.) πρέπει να είναι πάντα καλοψημένα.
  • Αποφεύγουμε να καταναλώνουμε σε ταβέρνες και εστιατόρια που δεν γνωρίζουμε μπιφτέκια, μιας και ο κιμάς νοθεύεται εύκολα και τα μπαχαρικά καλύπτουν πιθανή άσχημη μυρωδιά και γεύση από αλλοιώσεις λόγω κακής συντήρησης ή κακής ποιότητας.
  • 'Οταν τρώμε εκτός σπιτιού προτιμούμε την κλασσική αγγουροντομάτα ή τη χωριάτικη αντί για μαρούλι που χρειάζεται σχολαστικό πλύσιμο.
  • Επίσης, καλό είναι να προτιμούμε τα φαγητά της ώρας, γιατί τα μαγειρεμένα φαγητά να μην έχουν παρασκευαστεί την ίδια μέρα., 
  • Προσέχουμε πολύ τα παγωτά που αγοράζουμε. Δεν πρέπει να έχουν ελαττώματα στη συσκευασία τους, να φαίνονται λιωμένα ή να είναι παραμορφωμένα γιατί αυτό μπορεί να σημαίνει ότι έχουν αποψυχθεί και επαναψυχθεί. Επίσης, οι κρύσταλλοι στο εσωτερικό των παγωτών είναι σημάδι ότι το παγωτό έχει λιώσει κι έχει ξαναπαγώσει, γεγονός που ευνοεί την ανάπτυξη μικροβίων.
  • Ελέγχουμε το χρώμα, την οσμή, τη γεύση των τροφίμων, καθώς και την ημερομηνία λήξεως και τις συνθήκες διατήρησής τους.
  • Δεν αγοράζουμε χυμούς και νερά που είναι εκτεθειμένα στον ήλιο. 

Προσέχοντας όλα τα παραπάνω αποφεύγουμε δηλητηριάσεις που μπορεί να εκδηλωθούν από μισή ώρα έως και μερικές μέρες μετά την πρόσληψη της αλλοιωμένης τροφής. Όσο για τον βαθμός επικινδυνότητάς της αυτός ποικίλλει ανάλογα με τον παράγοντα που προκάλεσε την δηλητηρίαση.
Συνήθως, οφείλονται σε 

  • Μικρόβια (σαλμονέλα)
  • Ιοί (echo)
  • Παράσιτα (τριχίνωση)
  • Προϊόντα των μικροβίων (τοξίνες)
  • Χημικές ουσίες (τοξίνες των μανιταριών
Η θεραπεία των δηλητηριάσεων είναι συντηρητική, με πολλά υγρά και αντιεμετικά και μόνον σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις χρειάζεται νοσοκομείο.

Tante Kiki
0 Comments

Μαρμελάδα ανάμικτη ... γεμάτη αρώματα που τονίζουν το ένα το άλλο


Μια και περνάω την εποχή... της μαρμελάδας σας δίνω σήμερα τη συνταγή για τη μαρμελάδα που έφτιαξα εχθές. Είναι πάρα πολύ νόστιμη, με έντονα αρώματα και μεστή γεύση.
Με τόσα φρούτα γύρω μου τα φρουτένια πειράματα στην κουζίνα μου φαίνονται απολύτως αναγκαία και πολύ περισσότερο τα "πειράματα" που μπορούν να διατηρηθούν για τον χειμώνα ώστε να παίρνουμε "μια γεύση καλοκαιριού" όταν το έχουμε ανάγκη. Προσωπικά, μπορώ να πω, ότι κάθε τί που φτιάχνω το καλοκαίρι και το καταναλώνω τον χειμώνα μου δίνει μιαν ανάσα χαλάρωσης γιατί μου έρχονται στο νου, συνειρμικά, οι στιγμές που πέρασα και τα συναισθήματα της ξενοιασιάς και της χαράς του καλοκαιριού.
Η μαρμελάδα που έφτιαξα είναι μικτή. Βέβαια, ξέρω ότι πολλοί προτιμούν τις μαρμελάδες με ένα φρούτο για να αναδεικνύεται το άρωμα και το χρώμα του αλλά... για μένα δεν ισχύει αυτό. Πιστεύω ότι όταν ο συνδυασμός είναι πετυχημένος κανένα φρούτο δεν αδικείται ακόμα κι αν βρίσκεται εκεί, καλά κρυμμένο στο βάζο μαζί με την παρέα του ενώ κάποιο άλλο υπερισχύει.
Θεωρώ ότι κάποια από τα φρούτα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και αισθάνεσαι το άρωμα και τη γέυση τους αμέσως με την πρώτη κουταλιά ενώ κάποια άλλα, πιο διακριτικά, τα αισθάνεσαι μετά ή και στην επίγευση. Δεν το βρίσκω καθόλου κακό και μάλιστα, βρίσκω πολύ διασκεδαστική τη διαδικασία να μαντέψω τί φρούτα περιέχει η μαρμελάδα, μια και είναι ένα είδος εκπαίδευσης της γεύσης και της όσφρησής μας.
ΥΛΙΚΑ
1 κιλό δαμάσκηνα βανίλιες
1 κιλό ροδάκινα λευκόσαρκα
1/2 κιλό νεκταρίνια
ζάχαρη κρυσταλλική άσπρη ή καστανή όσο είναι τα φρούτα χωρίς κουκούτσια και φλούδες
1 ποτήρι νερό
χυμό 1 λεμονιού
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ξεφλουδίζουμε τα φρούτα, βγάζουμε τα κουκούτσια τους, τα κόβουμε σε κομματάκια και ζυγίζουμε τη σάρκα τους.
Εάν δεν έχουμε ζυγαριά, πολτοποιούμε τα φρούτα και μετρούμε με ποτήρια ή όποιο άλλο σκεύος θέλουμε αρκεί να μετρήσουμε με το ίδιο και τη ζάχαρη.
Ο άλλος τρόπος, είναι να δοκιμάσουμε πόσο γλυκιά θέλουμε τη μαρμελάδα.
Βάζουμε, λοιπόν, τόση ζάχαρη όση και τα φρούτα (τα δικά μου βγήκαν περίπου 2 κιλά).
Βάζουμε τη ζάχαρη μαζί με το νερό και μόλις λιώσει η ζάχαρη, προσθέτουμε τα φρούτα.
Αφήνουμε να σιγοβράσουν τα φρούτα και μόλις μαλακώσουν, εάν τα έχουμε βάλει σε κομμάτια, τα πολτοποιούμε με το ειδικό εργαλείο του πουρέ και αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας συχνά, μέχρι να "δέσει" η μαρμελάδα.
Λίγο πριν αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, προσθέτουμε και το χυμό λεμονιού.
Αφήνουμε να πάρει μια βράση, κατεβάζουμε από τη φωτιά και τη βάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα... για το χειμώνα... εάν προλάβει. -:))
Tante Kiki
3 Comments

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην αγαπημένη μου μικρή ανιψιά και sous chef, Βασιλική-Ειρήνη!


Διπλά γενέθλια στον κήπο μας...
Χρόνια πολλά γλυκιά Βασιλική-Ειρήνη!

Χρόνια πολλά  Άννα!
Πριν λίγες ημέρες γιορτάσαμε στον κήπο του σπιτιού μας διπλά γενέθλια! Διπλή χαρά, διπλά εδέσματα, διπλές τούρτες... συγγενείς και φίλοι εκεί για να ευχηθούν στην μικρή μας Βασιλική-Ειρήνη τα καλύτερα για τη ζωή της μιας και είχε τα δεύτερα γενέθλιά της. Είναι απίστευτο, ακόμα κι αν το ζεις κάθε μέρα το πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα παιδιά. Τώρα πλέον και οι δύο μου λατρεμένες ανιψιές είναι κοριτσάκια. Η μεγάλη, κοκέτα, έξυπνη και όλο νάζια και η μικρή, που μέχρι τώρα πολλές φορές την αποκαλούσαμε χαϊδευτικά "σπόρι" να κλείνει τα δύο και όχι μόνον να μιλάει αλλά να μιμείται συνεχώς και τη μεγάλη της αδερφή, να τρέχει από πίσω της σαν "ουρίτσα", να επαναλαμβάνει ό,τι λέει και να ζητάει τσουλήθρα και ό,τι άλλο σκεφτεί. Πράγματι, μου φαίνεται απίστευτα συγκινητικό αλλά και θαύμα! Εντάξει... είμαι χαζοθεία, το έχω παραδεχθεί αρκετές φορές ...σε σημείο που όταν η αδερφή μου κάποιες φορές τους βρίσκει ελαττώματα... εγώ να μην το παραδέχομαι κι ας ξέρω ότι μπορεί να έχει δίκιο!
Βέβαια, δεν μπορώ να μην πω ότι όταν χρειάζεται δεν είμαι αυστηρή γιατί πρέπει να γίνουν σωστοί άνθρωποι, με αρχές και αξίες ...αλλά όταν τις βλέπεις να κάνουν διαολιές ασήμαντες αν όχι αστείες... πώς να τις μαλώσεις χωρίς να γελάσεις, ειδικά όταν υπερασπίζονται η μία την άλλη, η μεν μεγάλη σαν σωστή δικηγόρος με επιχειρήματα (έστω και φανταστικά μερικές φορές) ή δε μικρή προσπαθώντας να μας μαλώσει κουνώντας τον δείκτη της και λέγοντάς μας "αυστηρές, γλυκές, παιδικές ασυναρτησίες. Χαχαχα).
Μαζί όμως με τα γενέθλια της Βασιλικής μας γιορτάσαμε και τα γενέθλια της πρώτης τους εξαδέλφης, της γλυκιάς Άννας, που είναι 6 μήνες μεγαλύτερη από την Ιωάννα μας και που κάνουν πάρα πολύ καλή παρέα. 
Για την Βασιλική μας έφτιαξα μια τούρτα σοκολάτας με το Club House  του  Mickey mouse και της παρέας του που είναι η αδυναμία της και θα σας δώσω την συνταγή σε επόμενη ανάρτηση.
Για την ξαδερφούλα της Άννα, τη Barbie που, επίσης, λατρεύει με Capri torta.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και στις δύο... να τα εκατοστήσουν, να είναι γερές και τυχερές πάντα στη ζωή τους και οι γονείς τους κι εμείς να τις χαιρόμαστε!
Εξ άλλου, νομίζω ότι μια από τις μεγαλύτερες χαρές στην ζωή κάθε ανθρώπου είναι αυτές οι στιγμές, που όλα είναι τόσο απλά και οικογενειακά αλλά και τόσο μεστά σε συναισθήματα ευτυχίας που... τα όποια καθημερινά προβλήματα "μένουν πίσω" έστω και για λίγο... μα αυτό αρκεί για να γεμίσουμε θετική ενέργεια και να συνεχίσουμε "τον αγώνα" της ζωής.
Tante Kiki
6 Comments

Γλυκό κουταλιού νεκταρίνι... το μελωμένο μηλοροδάκινο


Γλύκα και άρωμα σε πιατάκι του γλυκού
Με τα γλυκά κουταλιού έχω ένα... δεσμό, μια σχέση πάθους αλλά και αναμνήσεων.
Tante Kiki
8 Comments

Ντοματοτυροκροκέτες... ένας ουζομεζές πρώτης τάξεως


Τέτοια εποχή οι ουζομεζέδες είναι "στα πάνω τους"... το ίδιο και τα λαχανικά που γεμίζουν τα περιβόλια με χρώματα και αρώματα! Πώς, λοιπόν, να αντισταθεί κανείς στον πειρασμό να φτιάξει διάφορα πιάτα που θα συνοδέψουν το ούζο ή την κρύα μπύρα ανάμεσα στην κουβέντα και στα γέλια σχεδόν σε κάθε βεράντα;
Σήμερα το πιάτο που σας παρουσιάζω είναι μια εκδοχή ντοματοκεφτέδων αλλά με τυρί, που τρώγονται ζεστοί, χλιαροί ή ακόμα και κρύοι.
ΥΛΙΚΑ για 20 κομμάτια μετρίου μεγέθους
3 μεγάλες ώριμες ντομάτες (ή παραπάνω εάν είναι μικρές)
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
1 πράσινη πιπεριά κέρατο
60 γρ. τυρί φέτα 
1 κ.σ. τριμμένο πεκορίνο Αμφιλοχίας
1 κ.σ. φρέσκο δυόσμο ψιλοκομμένο
1 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κ.γλ. ρίγανη
1/2 κ.γλ. θυμάρι
1 κ.γλ. μπέικιν
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Αλεύρι όσο χρειάζεται ώστε το μίγμα να γίνει πηχτό και όχι χυλός.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε στο multi τις ντομάτες, τη πιπεριά, το κρεμμύδι και τη φέτα και τα ψιλοκόβουμε χωρίς όμως να τα πολτοποιήσουμε εντελώς.
Τα βάζουμε σε ένα μπολ και προσθέτουμε το πεκορίνο, το μαϊντανό, το δυόσμο, τη ρίγανη, το θυμάρι, πιπέρι όσο θέλουμε και ελάχιστο αλάτι.
Δοκιμάζουμε, πριν να ρίξουμε το αλεύρι, για να δούμε πόσο αλμυρό θέλουμε το μίγμα ώστε να προσθέσουμε ή όχι αλάτι.
Ύστερα ρίχνουμε το μπέικιν και το αλεύρι, σταδιακά, μέχρι να έχουμε ένα μίγμα πιο πηχτό από χυλό αλλά που δεν πλάθεται.
Αφήνουμε στο ψυγείο για 45 λεπτά, ώστε εάν βγάλει κι άλλα υγρά, να προσθέσουμε αλεύρι για να έχουμε το μίγμα όπως ακριβώς το θέλουμε.
Σε μια πιατέλα στρώνουμε απορροφητικό χαρτί για να βάλουμε επάνω τις κροκέτες.
Βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι, ελαιόλαδο και το ζεσταίνουμε.
Με ένα κουτάλι της σούπας, παίρνουμε από το μίγμα και ρίχνουμε στο τηγάνι.
Τηγανίζουμε και από τις δύο πλευρές, βγάζουμε από το τηγάνι και τις τοποθετούμε επάνω στο απορροφητικό χαρτί για να βγάλουν τα επιπλέον λάδι.
Σερβίρουμε ζεστές ή χλιαρές με συνοδεία τζατζικιού ή σκέτου γιαουρτιού.
TIPS
Εάν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε τις κροκέτες αυτές ψητές στο φούρνο αντί τηγανιτές.
Στρώνουμε ένα αντικολλητικό χαρτί στην λαμαρίνα του φούρνου και ψήνουμε στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν. 
Τί πιο χαλαρό και ωραίο για το καλοκαίρι... παρεούλα, κουβεντούλα και νόστιμα μεζεδάκια!
Tante Kiki
4 Comments

Μαρμελάδα με χουρμάδες... μοναδική γεύση Ανατολής!


Μια πεντανόστιμη μαρμελάδα έφτιαξα εχθές από χουρμάδες που είχα αγοράσει εδώ και καιρό για να ετοιμάσω μια πουτίγκα. Στο ψυγείο, κλεισμένοι σε αεροστεγές μπολ είχαν διατηρηθεί τέλεια.
Επειδή, όπως έχουμε, ήδη, πει δεν πετάμε τίποτε κι επειδή, τέτοια εποχή... λίγο πριν τις καλοκαιρινές διακοπές, οι περισσότεροι κάνουμε εκκαθάριση στο ψυγείο μας, ξεκίνησα να φτιάξω το γλάσο με τους χουρμάδες για το σιμιγδαλένιο κέικ που θα βρείτε σε προηγούμενη ανάρτηση. Όμως οι χουρμάδες που είχα ήταν αρκετοί κι έτσι σκέφτηκα τη μαρμελάδα... 
Συνταγή δεν είχα αλλά χρησιμοποίησα αυτή για το γλάσο του σιμιγδαλένιου κέικ με μικρές διαφορές.
ΥΛΙΚΑ

  • 200 γρ. "βασιλικούς" χουρμάδες χωρίς το κουκούτσι και τις φλούδες
  • 300-400 ml νερό
  • 180 γρ. ζάχαρη καστανή
  • χυμό από 1 μεγάλο λεμόνι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

  1. Η διαδικασία είναι πολύ απλή. 
  2. Ξεφλουδίζουμε τους χουρμάδες βάζοντάς τους κάτω από νερό της βρύσης.
  3. Βγάζουμε το κουκούτσι και τους κόβουμε σε κομμάτια.
  4. Τους πολτοποιούμε στο multi με το χυμό του λεμονιού και λίγο νερό (εάν χρειαστεί για να πολτοποιηθούν καλύτερα).
  5. Βάζουμε σε κατσαρόλα το νερό και τη ζάχαρη και τα βράζουμε για 5 λεπτά.
  6. Ρίχνουμε τους χουρμάδες και τους αφήνουμε να βράσουν σε σιγανή φωτιά, μέχρι να μαλακώσουν και να δέσει η μαρμελάδα (δηλαδή όταν σύρουμε το κουτάλι στην κατσαρόλα, να σχηματίζεται και να μένει "ένας δρόμος"). 
  7. Βάζουμε τη μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βάζα και τη διατηρούμε μετά το άνοιγμα του βάζου στο ψυγείο.
Δοκιμάστε τη και θα καταλάβετε τί εννοώ! Καλή επιτυχία!
Tante Kiki
8 Comments

Φαγκρί στη λαδόκολλα ... μια θαλασσινή νοστιμιά γεμάτη άρωμα


Μεσογειακό καλοκαίρι = θάλασσα = ψάρι!
Τί να γίνει; Η αλήθεια είναι αυτή... το μεσογειακό καλοκαίρι είναι συνδεδεμένο με τη θάλασσα, τα μπάνια, τις ψαροταβέρνες, την "ψαροκατάνυξη" και την ψαροφαγία! Πρέπει, λοιπόν, κι εγώ να συμβιβαστώ και να δώσω κάποιες συνταγές για το καλοκαίρι... με άρωμα ιωδίου (βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, το συγκεκριμένο πιάτο το ετοίμασε η αδερφή μου, που είναι ειδική στη μαγειρική των ψαριών (εν αντιθέσει με μένα που ξέρω τα βασικά και μου αρέσουν ακόμα λιγότερα ψαροπιάτα από τα βασικά χαχαχα)!
Σας δίνω αμέσως τη συνταγή:
ΥΛΙΚΑ
1 φαγκρί 
1-2 ντομάτες μέτριες σε φέτες
1 λεμόνι ξεφλουδισμένο σε φέτες
1 κόκκινη πιπεριά
1 πράσινη πιπεριά
1 κίτρινη πιπεριά
Μαϊντανό ψιλοκομμένο
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Μουστάρδα σκόνη
Ρίγανη
Θυμάρι
Εστραγκόν
4 κ.σ. ελαιόλαδο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Πλένουμε και καθαρίζουμε το ψάρι.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου.
Το ανοίγουμε και το πασπαλίζουμε εσωτερικά με αλατοπίπερο, ρίγανη, σκόνη μουστάρδας και θυμάρι.
Βάζουμε στη γάστρα λαδόκολλα και τοποθετούμε μέσα το ψάρι.
Βάζουμε τα λαχανικά και τις φέτες λεμονιού.
Περιχύνουμε με το ελαιόλαδο και πασπαλίζουμε με αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι, ρίγανη, θυμάρι και εστραγκόν.
Κλείνουμε τη λαδόκολλα και τη γάστρα.
Ψήνουμε για 30-40 λεπτά.
Όταν ανοίγουμε τη γάστρα, το ψάρι είναι έτοιμο και έχει κρατήσει όλα τα αρώματα της θάλασσας, των λαχανικών αλλά και των αρωματικών.
Σερβίρουμε ζεστό με ψιλοκομμένο μαϊντανό.
Tante Kiki
3 Comments

Δροσιστική σούπα καρπουζιού με φέτα και βαλσαμικό ξίδι...


Περί ορέξεως...
...αυτή ήταν η πρώτη αντίδραση των δικών μου στον παραπάνω γευστικό συνδυασμό! Εύλογη, θα έλεγα, μια και δεν είχα ξαναβάλει σε καρπούζι ξίδι βαλσαμικό... γιατί καρπούζι με φέτα έτρωγα όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Και από την λαχτάρα μου για τη φέτα... δεν έτρωγα και τρώω ακόμη, μόνον καρπούζι αλλά και πεπόνι και ροδάκινο και μήλο και σταφύλι με φέτα!
Εντάξει, εντάξει, ίσως είναι ακραίοι συνδυασμοί για κάποιους, αλλά θεωρώ ότι οι γευστικές προτιμήσεις και τα γευστικά όρια του καθενός είναι στενά συνδεδεμένα με τα βιώματά του ως παιδί, τα γευστικά του πειράμα αλλά και τις γευστικές του εμπειρίες. Μόνον μ' αυτό τον τρόπο μπορεί κάποιος να αντιληφθεί πλήρως τα γευστικά του όρια, που, κατά την γνώμη μου, διευρύνονται όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε.
Έτσι και τα δικά μου... γεύσεις που ούτε τις πλησίαζα πριν μερικά χρόνια τώρα τις δοκιμάζω (εκτός κι αφορούν ψάρια και θαλασσινά που δεν με "τρελλαίνουν" έτσι κι αλλιώς οπότε είμαι αρκετά επιφυλακτική στις δοκιμές... γεγονός που φαίνεται! χαχαχα! Δεν έβλεπα ποτέ την ψαροκωστούλα όταν ήμουν μικρή! ΧΟ... αν και πάλι καλά γιατί τώρα πια δοκιμάζω και δεν απορρίπτω αμέσως).
Βέβαια, όταν τα δύο συστατικά ενός πιάτου είναι το καρπούζι και το τυρί, εεεεε... τότε δεν μπορώ να αντισταθώ να δοκιμάσω τον συνδυασμό, έστω κι αν το τρίτο είναι μουστάρδα!
Η συγκεκριμένη σούπα τρώγεται κρύα... όπως λέει και η δημιουργός της Ντ. Νικολάου και οι δικοί μου, τελικά, συμφώνησαν ότι είναι υπέροχη σαν γευστικό αποτέλεσμα.
Μια πολυπρόσωπη γεύση... μιας και νιώθεις πρώτα την υφάλμυρη (λόγω αλατιού και φέτας) γλύκα του καρπουζιού και ακολουθεί η αλμύρα και νοστιμιά της φέτας. Η γεύση του βαλσαμικού φτάνει κάπου από το βάθος μαζί με τη δροσιά του δυόσμου και η επίγευση που σου μένει δεν σου αφήνει περιθώρια να την απορρίψεις! Καλοκαιρινή, ελαφριά και υπέροχη θα την χαρακτήριζα. 
Δοκιμάστε την και θα καταλάβετε τί εννοώ... μόνον μην την φάτε γρήγορα αλλά απολαύστε την αργά-αργά και σε όλη της τη διαδρομή από την πρώτη επαφή με την γλώσσα μέχρι να εγκαταλείψει και τον ουρανίσκο. 
Οι ζέστες του μεσογειακού καλοκαιριού την επιβάλλουν θα έλεγα!
ΥΛΙΚΑ
1 κιλό ψίχα καρπουζιού (καθαρό βάρος χωρίς φλούδια και κουκούτσια)
200 γρ. φέτα σκληρή σε μικρά κυβάκια
40 ml ελαιόλαδο
15 ml ξίδι βαλσαμικό (το κανονικό όχι το λευκό)
μερικά φυλλαράκια δυόσμο
Ελάχιστο αλάτι και πιπέρι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Κόβουμε σε κομμάτια, και καθαρίζουμε από τα κουκούτσια την ψίχα του καρπουζιού.
Την πολτοποιούμε στο μπλέντερ ή στο multi και την βάζουμε στο πιάτο ή στο μπολ που θα την σερβίρουμε.
Σε αντικολλητικό τηγάνι, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε μέσα τα φυλλαράκια δυόσμου ολόκληρα.
Ανακινούμε το τηγάνι έτσι ώστε να μαλακώσει η φέτα και σβήνουμε με το βαλσαμικό ξίδι.
Αφήνουμε το τηγάνι στη φωτιά για 2-3 λεπτά και μετά αποσύρουμε και ρίχνουμε το τυρί μέσα στο μπολ με το καρπούζι.
Υποτίθεται ότι το τυρί έπρεπε να μείνει σε κυβάκια... αλλά η δική μου φέτα, προφανώς δεν ήταν πολύ σκληρή με αποτέλεσμα να λιώσει!!! Έτσι έριξα το τυρί λιωμένο μέσα στο μπολ με το καρπούζι κάτι που δεν αλλοίωσε το γευστικό αποτέλεσμα της σούπας.
Αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε. 
Βάζουμε το μπολ στο ψυγείο για 1-2 ώρες, σκεπασμένο με αντικολλητική μεμβράνη, έτσι ώστε να κρυώσει και να αναμειχθούν τα αρώματα.
Μια δροσιστική σούπα με μια μοναδική μίξη αρωμάτων, γεύσεων και χρωμάτων. 
Πηγή: Περιοδικό "Γαστρονόμος", Ιούλιος 2011, Chef: Ντ. Νικολάου


Tante Kiki
6 Comments

Μαρμελάδα βερίκοκο με φρέσκια λουϊζα...


Άρωμα, χρώμα και γεύση σ' ένα βάζο!
Μαρμελάδα βερίκοκο φτιάχνω κάθε χρόνο γιατί λατρεύω αυτά τα φρούτα αλλά και γιατί όταν τρώμε όλες αυτές τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές μαρμελάδες τον χειμώνα... ο νους μας γεμίζει με εικόνες ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές. Για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό, η ευχαρίστηση που μου δίνει η νοητή μίξη και εναλλαγή των εποχών, με βοηθάει να "γεμίζω τις μπαταρίες μου"! Νομίζω... καταλαβαίνετε τί εννοώ... εκείνα τα συναισθήματα χαλάρωσης και ευεξίας ενώ όλα τριγύρω είναι γρήγορα, δύσκολα και πολλές φορές αντίξοα.
Πριν 2 εβδομάδες, λοιπόν, έφτιαξα την καθιερωμένη μου μαρμελάδα βερίκοκο και την αποθήκευσα για τον χειμώνα. Σας δίνω τη συνταγή, που ναι μεν είναι ίδια με τις περισσότερες, έχει όμως μια διαφορά... τα φύλλα φρέσκιας λουϊζας (την έχω που την έχω στον κήπο... να μην την χρησιμοποιώ;) που βάζω για το ελαφρώς λεμονάτο της άρωμα που τονίζει το άρωμα του βερίκοκου. Και κάτι ακόμα, όταν αγοράζω βερίκοκα για μαρμελάδα, φροντίζω να αγοράσω μερικά άγουρα, τα περισσότερα ώριμα και μερικά πολύ ώριμα έτσι ώστε η μαρμελάδα μου να έχει μια ελαφρώς υπόξινη γεύση.
Επίσης, συνήθως φτιάχνω 2 ή 3 φορές από 2 κιλά και όχι περισσότερο μαζί, ακολουθώντας τη συμβουλή της γιαγιάς μου που έλεγε, πάντα, ότι όταν κάνεις μεγάλη ποσότητα γίνεται σκούρο το χρώμα της (δεν έχω δοκιμάσει, βέβαια, εάν ισχύει... αλλά ωστόσο τηρώ τη συμβουλή της, σκεπτόμενη ότι κάποτε θα το κάνω το πείραμα).
ΥΛΙΚΑ

  • 2 κιλά βερίκοκα
  • 2 κιλά ζάχαρη
  • 4-5 φύλλα φρέσκιας λουϊζας
  • 1 φλ. τσ. νερό
  • χυμός 1 μικρού λεμονιού
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

  1. Καθαρίζουμε και κόβουμε σε κομμάτια τα βερίκοκα.
  2. Βάζουμε σε κατσαρόλα το νερό, τη ζάχαρη και τα κομμένα βερίκοκα να σιγοβράσουν μέχρι να μαλακώσουν τα φρούτα.
  3. Πολτοποιούμε με το εργαλείο του πουρέ τα φρούτα και ρίχνουμε τα φύλλα της λουϊζας.
  4. Συνεχίζουμε να βράζουμε τη μαρμελάδα σε σιγανή φωτιά, ανακατεύοντας διαρκώς,  έως ότου "δέσει" καλά (σύροντας το κουτάλι στον πάτο της κατσαρόλας, η μαρμελάδα πρέπει να χωρίζεται σε δύο μέρη χωρίς να ξαναενώνεται αμέσως).
  5. Όταν η μαρμελάδα είναι έτοιμη, προσθέτουμε και τον χυμό του λεμονιού, αφήνουμε να πάρει μια βράση ακόμα και αποσύρουμε από τη φωτιά.
  6. Βγάζουμε τα φύλλα της λουϊζας και την βάζουμε αμέσως σε αποστειρωμένα βαζάκια, κλείνοντας καλά το καπάκι.
  7. Μέχρι να ανοίξουμε το βαζάκι διατηρείται εκτός ψυγείου... ύστερα καλό είναι να την έχουμε στο ψυγείο (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όταν καταναλώνεται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα δεν μπορεί να συντηρηθεί και έξω από το ψυγείο).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Η γιαγιά μου, πάντα, μόλις έβγαζε από τη φωτιά, την κατσαρόλα με τη μαρμελάδα ή το γλυκό του κουταλιού, τα μετέφερε σε άλλη κατσαρόλα που ήταν κρύα γιατί έλεγε ότι η θερμοκρασία που κρατάει ο πάτος μπορεί να κάνει σκούρο το γλυκό ή τη μαρμελάδα... ειδικά εάν πρόκειται για μεγάλη ποσότητα.
Κλείστε το χρώμα του ήλιου σ'ένα βάζο για τις συννεφιασμένες μέρες του χειμώνα!
Tante Kiki
4 Comments

Ανανογλυκάκι καλοκαιρινό και δροσερό...



Ο ανανάς, αυτό το εξωτικό και συνάμα τόσο συνηθισμένο, στη χώρα μας, φρούτο γίνεται ένα καθημερινό γλυκάκι, δροσερό, εύκολο και φθηνό. Ξέρετε την αδυναμία μου, ειδικότερα το καλοκαίρι, σε συνταγούλες γρήγορες αλλά ποτέ πρόχειρες ή άνοστες. 'Ενα από τα Σαββατοκύριακα που ήμουν στο εξοχικό, με ειδοποίησαν κάποιοι φίλοι ότι θα έρθουν για επίσκεψη. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να έχω κάτι σπιτικό (και εάν χρειάζεται και κάτι απ' έξω... αλλά ποτέ μόνον το δεύτερο) να κεράσω. Μην έχοντας τον χρόνο να φτιάξω κάτι άλλο... ετοίμασα ένα γλυκό που το έφτιαχνε η θεία μου, αλλά όχι με φρυγανιές (γιατί ποτέ δεν  μου άρεσε) με μπισκότα petit-beurre. Συνηθισμένο καλοκαιρινό γλυκάκι, άκρως δροσιστικό και με πολλές παραλλαγές ανάλογα με την/τον δημιουργό του, τη φαντασία, τα υλικά που έχει και τις γευστικές προτιμήσεις του.

ΥΛΙΚΑ
  • 1 έτοιμη κρέμα ζαχαροπλαστικής
  • 1 γιαούρτι 200 γρ.
  • 1 φακελάκι ζελέ ανανά
  • 1 κονσέρβα ανανά σε σιρόπι
  • 1 πακέτο μπισκότα petit-beurre ή digestive


ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  1. Φτιάχνουμε το ζελέ ανανά χρησιμοποιώντας 1 ποτήρι ζεστό νερό και 1/2 ποτήρι σιρόπι ανανά και το αφήνουμε να κρυώσει.
  2. Φτιάχνουμε την κρέμα ζαχαροπλαστικής όπως αναφέρουν οι οδηγίες αλλά με τα 2/3 του γάλακτος (δηλαδή 300ml αντί για 400ml) και την αναμιγνύουμε με το γιαούρτι και τα 2/3 ζελέ.
  3. Κόβουμε 2-3 φέτες ανανά σε μικρά κομμάτια και τα προσθέτουμε στην κρέμα.
  4. Ανακατεύουμε καλά και την αφήνουμε στο ψυγείο να κρυώσει.
  5. Σε μπολ ή με τσέρκι, εάν θέλουμε να γίνει τούρτα, στρώνουμε μια σειρά μπισκότα, τα ραντίζουμε με λίγο από το υπόλοιπο σιρόπι ανανά.
  6. Από πάνω βάζουμε μια στρώση κρέμας με τη μισή ποσότητα από την κρέμα.
  7. Βάζουμε δεύτερη στρώση μπισκότα, αλλά θρυμματισμένα αυτή τη φορά.
  8. Βάζουμε τη δεύτερη στρώση κρέμας.
  9. Από πάνω στρώνουμε τις φέτες ανανά και εάν θέλουμε στη στρογγυλή τρυπούλα της κάθε φέτας, βάζουμε ένα κερασάκι μαρασκίνο ή ένα βύσσινο γλυκό.
  10. Βάζουμε στο ψυγείο για 30-40 λεπτά να παγώσει και να "σφίξει" η κρέμα.
  11. Τέλος, ρίχνουμε από πάνω και το υπόλοιπο ζελέ και ξαναβάζουμε στο ψυγείο μέχρι να σερβίρουμε.
  12. Μπορούμε επίσης να το γαρνίρουμε με σαντιγύ.

ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 2 φακελάκια ζελέ για ένα πιο σφιχτό αποτέλεσμα στην κρέμα και για περισσότερο ζελέ στην επιφάνεια του γλυκού.
* Επίσης, μπορούμε να μην βάλουμε ενδιάμεσα τριμμένα μπισκότα ή να βάλουμε δεύτερη στρώση από ολόκληρα τα μπισκότα όπως ακριβώς και στη βάση του γλυκού.
Μια άλλη παραλλαγή θα μπορούσε να γίνει εάν δεν βάλουμε καθόλου ζελέ στην κρέμα. Στην περίπτωση αυτή είναι προτιμότερο να φτιάξουμε δική μας κρέμα ζαχαροπλαστικής που δεν είναι καθόλου δύσκολη και μπορούμε να ρυθμίσουμε την πυκνότητά της.
* Το γλυκό αυτό, μπορεί να γίνει και σε ποτήρι με μία φέτα ανανά σε κάθε ποτήρι.
* Τέλος, μπορεί να γίνει απλώς με γιαούρτι ανακατεμένο με ζελέ και από πάνω ανανά και το υπόλοιπο ζελέ.

Tante Kiki
4 Comments

Πανσπερμία με κους-κους... μια αρωματική σαλάτα τεσσάρων εποχών αλλά και ένα καινούργιο βραβείο!


Καλησπέρα σε όλη την μπλογκογειτονιά. Είστε για όσπρια λίγο διαφορετικά σήμερα;;; 
Aν ναι, θα σας δείξω μια σαλάτα που έφτιαξα προχθές και που είναι πραγματικά αυτό που λέμε "τεσσάρων εποχών". Τί εννοώ; Μα ότι είναι μια σαλάτα που τρώγεται σε κάθε εποχή μια και έχει πολλές παραλλαγές όσον αφορά στα υπόλοιπα λαχανικά που τη συνοδεύουν και είναι πάντα εξίσου νόστιμη και υγιεινή αλλά και χορταστική.
ΥΛΙΚΑ
  • 1 φλ. τσ. όσπρια (ρεβύθια αποφλοιωμένα, φασόλια μαυρομάτικα, φακές και φακές αποφλοιωμένες) 
  • 2 ντομάτες κομμένες σε κύβους
  • 1 κρεμμύδι κομμένο σε φέτες
  • 1 πιπεριά πράσινη κέρατο
  • 5-6 ελιές σε φετούλες
  • 1/2 φλ. τσ. κους-κους
  • Για τη βινεγκρέτ
  • 1 φλ. τσ. ελαιόλαδο
  • 2 κ.σ. μηλόξιδο (ή άσπρο βαλσαμικό ξίδι)
  • χυμό 1/2 λεμονιού
  • 2 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
  • 1/2 κ.σ. ρίγανη
  • Αλάτι
  • Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  1. Βάζουμε τα ρεβύθια σε αλατόνερο το πρωί της ημέρας που θα τα φτιάξουμε (δεν χρειάζεται από το προηγούμενο βράδυ γιατί στη σαλάτα θέλουμε τα όσπρια να τρώγονται με το πηρούνι και άρα να μην είναι λιωμένα).
  2. Μετά από 4-5 ώρες, ρίχνουμε το αλατόνερο, πασπαλίζουμε τα ρεβύθια με σόδα και τα τρίβουμε καλά ώστε να φύγει η φλούδα τους (όσα έχουν).
  3. Τα πλένουμε και τα βάζουμε σε κατσαρόλα μαζί με 1 ποτήρι νερό (και εάν έχουμε 1/2 ποτήρι ζωμό κότας ή 1 1/2 ποτήρι νερό) να βράσουν σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά για 30 λεπτά.
  4. Ελέγχουμε εάν τα όσπρια έχουν μαλακώσει και τα αποσύρουμε από τη φωτιά, αφήνοντάς τα να κρυώσουν.
  5. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα μικρή το κους-κους μαζί με 3/4 φλ. νερό ζεστό και 1 κ.γλ. βούτυρο και το αφήνουμε για 5 λεπτά, να ετοιμαστεί. Ύστερα, το ανακατεύουμε με πηρούνι για να ξεχωρίσουν οι κόκκοι του.
  6. Σε μεγάλη σαλατιέρα ανακατεύουμε τα όσπρια με το κους-κους.
  7. Προσθέτουμε τις ντομάτες σε κυβάκια, τις πιπεριές, το κρεμμύδι και τις ελιές.
  8. Αλατίζουμε και φτιάχνουμε τη βινεγκρέτ, αναμιγνύοντας το ελαιόλαδο, το λεμόνι, το ξίδι και τα αρωματικά (εκτός από το μαϊντανό) και περιχύνουμε τη σαλάτα μας.
  9. Πασπαλίζουμε με τον ψιλοκομμένο μαϊντανό.
  10. Βάζουμε στο ψυγείο για 1/2 ώρα πριν να τη σερβίρουμε.
TIPS
*Ανάλογα με την εποχή, μπορούμε να βάλουμε στη συγκεκριμένη σαλάτα ό,τι λαχανικά θέλουμε και να έχουμε διάφορες παραλλαγές. Επίσης, τον χειμώνα, μπορούμε να προσθέσουμε και μπέικον ή λουκάνικο ή καπνιστό ζαμπόν και το κίτρινο τυρί που μας αρέσει.
* Η συγκεκριμένη σαλάτα μπορεί να γίνει κι ένα χορταστικό πιάτο για κύριο γεύμα εάν συνοδευτεί με ψωμί φρυγανισμένο, ειδικά, εάν περιέχει κίτρινο τυρί και κάποιο αλλαντικό αλλά και σκέτη μια και περιέχει τόσα όσπρια σε συνδυασμό με το κους-κους.
* Επίσης, μπορούμε να αντικαταστήσουμε το κους-κους με πλιγούρι ή το είδος ρυζιού που προτιμούμε.
Στο δεύτερο μέρος της ανάρτησης, θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου την μπλογκοφίλη Έλενα, του πολύ ωραίου και ενδιαφέροντος elenascooking.blogspot.com για το βραβείο που μου χάρισε και για τα καλά της λόγια σχετικά με το "Tante Kiki"
Είναι σημαντικό για μένα το να αισθάνομαι την αποδοχή και την αναγνώριση της μπλογκογειτονιάς μας, μου δίνει ώθηση να συνεχίσω τις καθημερινές (εκτός λίγων περιπτώσεων) αναρτήσεις! 
Και πάλι ευχαριστώ πολύ όλους εσάς που με τιμάτε με τις επισκέψεις,το ενδιαφέρον, τα σχόλια και τα βραβεία σας. Ελπίζω ότι θα συνεχίσω να κάνω ενδιαφέρουσες αναρτήσεις δίνοντας πολύ νόστιμες συνταγές έτσι ώστε να θέλετε να με επισκεφθείτε.
Κι εγώ με τη σειρά μου δίνω το βραβείο "Interesting blog(ger) Award στα παρακάτω blogs γιατί κάνουν την σκληρή καθημερινότητά μας πιο όμορφη, άσχετα με το θέμα τους:
Tante Kiki
11 Comments
No