Κρέπες ...α λα ινδικά


                    ...Γαλλία και Ινδία σ' έναν ξέφρενο χορό γεύσης!
Σας αρέσουν οι κρέπες; Γλυκιές ή αλμυρές ή και με τους δύο τρόπους;;; Οι κρέπες έχουν, πιστεύω, φανατικούς οπαδούς αλλιώς δεν θα ξεφύτρωναν κρεπερί εν μέσω κρίσης που μαζεύουν μικρούς και μεγάλους στην ουρά για μια κρέπα... αλμυρή ή γλυκιά.
Ένα από τα αγαπημένα εδέσματα της Γαλλικής κουζίνας, η κατ'εξοχήν βασίλισσα της γαλλικής Πρωταπριλιάς, η διάσημη crêpe suzette και πολλές πολλές άλλες στολίζουν τραπέζια φιλικά, οικογενειακά και επίσημα.
Tante Kiki
37 Comments

Ριζότο με λιαστές ντομάτες και ρόκα


Μη μου πείτε ότι δεν θέλετε ένα πιάτο νόστιμο και γρήγορο;; Μη μου πείτε ότι μόνον εγώ έχω αδυναμία σε τέτοια πιάτα;;; Ελπίζω όχι ...έτσι όπως τρέχουν οι ρυθμοί της καθημερινότητας είναι ό,τι καλύτερο για μέσα στην εβδομάδα. Εάν αυτό το πιάτο είναι και υγιεινό και εύκολο, τότε το λατρεύω!!! 
Tante Kiki
44 Comments

Γραβιεροπρασόπιτα στο λεπτό!


Η πιο γρήγορη και νόστιμη γραβιεροπρασόπιτα. Υπάρχουν φορές που θέλεις μια πιτούλα για σνακ, για ένα φιλικό γεύμα ή ακόμη και για βραδινό ή μεσημεριανό αλλά δεν έχεις ούτε χρόνο ούτε διάθεση να ανοίξεις φύλλο! Αυτές τις ώρες το μόνο που θέλεις είναι την πίτα, έτοιμη στο πιάτο σου να σε φλερτάρει κι εσύ να είσαι ξεκούραστη να απολαύσεις αυτό το φλερτ με ένα βιβλίο δίπλα στο πιάτο σου να προσπαθεί να αποσπάσει τη προσοχή σου από το ασύστολο φλερτ της πίτας. Τί κάνεις τότε;;;; Είναι απλό!
Επειδή γνωρίζεις πολύ καλά ότι αν προσπαθήσεις να αγοράσεις απ' έξω μια έτοιμη ψημένη πρασόπιτα, χορτόπιτα, σπανακόπιτα ή κασερόπιτα, σπάνια θα βρεις ακριβώς τη γεύση που λαχταράς ή, ίσως, επειδή βαριέσαι να πας μέχρι τον κοντινότερο φούρνο για να βρεις μια οποιαδήποτε έτοιμη πίτα... κατευθύνεσαι προς την κατάψυξη του δικού σου ψυγείου, την ανοίγεις και βγάζεις ένα πακέτο έτοιμο φύλλο ...αυτό ακριβώς που επιθυμείς εκείνη τη στιγμή. Κι επειδή αυτή τη στιγμή που μιλάμε την πίτα τη θέλεις με φύλλο χωριάτικο, ανοίγεις την κατάψυξή σου και βγάζεις ένα ωραίο πορτοκαλί πακέτο με Φύλλο Ψαχνών. Δεν μπορώ να πω, το ανακάλυψε η αδερφή μου και από τότε τρύπωσε στις καταψύξεις μας για τα καλά... περιμένοντας κάτι τέτοιες στιγμές μαγειρικής αδυναμίας.
Γίνεται ωραίο, τραγανό όσο πρέπει, τριφτό όσο πρέπει (εντάξει ας μην το αδικήσουμε συγκρίνοντάς το με το σπιτικό), είναι εύκολο στο στρώσιμό του και με καλή σχέση ποιότητας - τιμής. 
Γιατί όχι, λοιπόν;;; Κάποιες φορές χρειάζεται κι αυτό! 
Αν συμφωνείτε μαζί μου, ελάτε πάμε να φτιάξουμε την πιο γρήγορη γραβιεροπρασόπιτα! Οι αγαπημένοι σας θα το εκτιμήσουν, πιστέψτε με... :-)))
ΥΛΙΚΑ
1 πακέτο έτοιμο φύλλο Ψαχνών, χωριάτικο (έχει μέσα 8 χοντρά φύλλα)
8 πράσα κομμένα σε ροδέλες (κυρίως το άσπρο κι ελάχιστο από το πράσινο μέρος)
300 γρ. γραβιέρα Κρήτης
2 αυγά
1 1/2 φλ.τσ. ελαιόλαδο
Αλάτι 
Πιπέρι
1 πρέζα μπαχάρι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.
Αλείφουμε με ελαιόλαδο το ταψί μας και απλώνουμε επάνω το πρώτο φύλλο. 
Με ένα πινέλο αλείφουμε με λάδι και μετά απλώνουμε το δεύτερο φύλλο και επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία απλώνουμε τα τέσσερα φύλλα.
Βάζουμε σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι τα πράσα και προσθέτοντας 1/2 φλ.τσ. νερό τα αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να τελειώσει το νερό.
Προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο και τα σοτάρουμε για 3-4 λεπτά.
Αποσύρουμε το τηγάνι από την εστία της κουζίνας και αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει για 5-6 λεπτά.
Ύστερα, προσθέτουμε τη γραβιέρα, τα αυγά ελαφρώς χτυπημένα, το μπαχάρι, αλάτι και πιπέρι.
Καλύπτουμε με ένα φύλλο και αφού το αλείψουμε με ελαιόλαδο, βάζουμε το επόμενο φύλλο επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία και για τα τέσσερα φύλλα.
Χαράζουμε την πίτα, προσέχοντας να μην φτάσει το μαχαίρι μέχρι κάτω και αφού αλείψουμε και την επιφάνεια με ελαιόλαδο βάζουμε στο φούρνο, στη μεσαία σχάρα, για 45-50 λεπτά ή έως ότου η επιφάνεια της πίτας ροδοψηθεί.
Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και να "δέσουν" αρώματα και γεύσεις και μετά απολαμβάνουμε.
Ααααα! Να μην ξεχάσω να αναφέρω τις δύο υπέροχες βοηθούς μου που διέπρεψαν στο άλειμμα του φύλλου! -:)))
Καλή σας μέρα!
Tante Kiki
43 Comments

Μια μαργαρίτα από σοκολατοψωμάκια...


Καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα! Ένα σοκολατοψωμάκι για να μας βοηθήσει να έχουμε μια γλυκιά εβδομάδα! Μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας στο γραφείο, να το "τρυπώσουμε" στο ταπεράκι του σχολείου αλλά και να συνοδέψουμε μ'αυτό τον καφέ ή το τσάι μας. Εγώ το έκανα μικρά ψωμάκια και το έβαλα σε στρογγυλό ταψί δίνοντάς του το σχήμα μαργαρίτας κάτι που είναι πολύ βολικό γιατί τα ψωμάκια χωρίζονται και μπαίνουν στην κατάψυξη μέχρι να καταναλωθούν όλα, οπότε δεν "μπαγιατεύουν". Αν πάλι δεν τα καταναλώσετε όλα ...μη στενοχωριέστε γιατί μπορούμε να κάνουμε μιαν απίστευτη σοκολατοπουτίγκα για το Κυριακάτικο πρωινό, προσθέτοντας αυγά, γάλα και μέλι! Τόσο απλά!!! Οπότε μην καθυστερείτε... μπείτε στην κουζίνα και... μεγαλουργήστε!!! Οι αγαπημένοι σας, μικροί και μεγάλοι είναι σίγουρο ότι θα το καταευχαριστηθούν!!
ΥΛΙΚΑ
250 ml γάλα χλιαρό + λίγο γάλα για το τελικό άλειμα του ψωμιού
2 μεγάλα αυγά
30 γρ. βούτυρο λιωμένο και χλιαρό
500 γρ. αλεύρι για τσουρέκι, κοσκινισμένο
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
60 γρ. ζάχαρη
5 γρ. αλάτι
100 γρ. σταγόνες σοκολάτας πικρής ή γάλακτος (1 φακελάκι)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε σε ένα μπολ το αλεύρι κοσκινισμένο, το αλάτι και τη ζάχαρη.
Διαλύουμε τη ξηρή μαγιά στο χλιαρό γάλα και την προσθέτουμε στο μπολ με το αλεύρι.
Ανακατεύουμε και αφήνουμε σε ζεστό μέρος.
Χτυπάμε τα αυγά με το σύρμα ή το μίξερ χειρός έως ότου ασπρίσουν και φουσκώσουν και αμέσως μετά τα προσθέτουμε στο μπολ με το αλεύρι και τη μαγιά.
Αρχίζουμε το ζύμωμα και μόλις τα υλικά μας ομογενοποιηθούν προσθέτουμε και το λιωμένο βούτυρο σιγά σιγά, ζυμώνοντας έως ότου έχουμε μια ζύμη όχι σφιχτή που όμως δεν κολλάει στα χέρια (οριακά).
Χωρίς να προσθέσουμε άλλο αλεύρι, αφήνουμε τη ζύμη μας να φουσκώσει σε ζεστό μέρος ή μέσα στον φούρνο, στους 35 βαθμούς Κελσίου.
Μόλις διπλασιαστεί σε όγκο, την ξεφουσκώνουμε και την πλάθουμε στο σχήμα που θέλουμε, προσθέτοντας και τις σταγόνες σοκολάτας (εγώ έκανα με μικρά ψωμάκια μια μαργαρίτα).
Αφού πλάσουμε αλείφουμε τα σοκολατοψωμάκια με λίγο γάλα και τα αφήνουμε και πάλι να φουσκώσουν.
Εν τω μεταξύ, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου και βάζουμε στο κάτω μέρος του ένα μικρό ταψί ή ανοξείδωτο μπολ με  νερό για να υπάρχει υγρασία και να μην κάνει σκληρή κόρα το σοκολατόψωμό μας.
Βάζουμε το ταψί και ψήνουμε για 30-40 λεπτά, περίπου ή έως ότου αποκτήσει μια χρυσόξανθη κόρα.
Απολαμβάνουμε με γάλα, καφέ οποιαδήποτε ώρα της μέρας. Όσο για τα πιτσιρίκια... αυτά τρελλαίνονται να το έχουν για σνακ στο σχολείο.
Tante Kiki
29 Comments

Εβδομαδιαίο μενού Νο 9 και βραβείο εις διπλούν


Καλησπέρα σας! Κυριακή απόγευμα (τί απόγευμα...βράδυασε για να κάνω ποστ σήμερα!!!) κι ας ξεκλέψουμε λίγο χρόνο μετά το μεσημεριανό μας τραπέζι και τον απογευματινό καφέ για να οργανώσουμε την εβδομάδα που μας έρχεται! Έτσι κι αλλιώς ο καιρός είναι μουντός και, τουλάχιστον εμένα, δεν μου κάνει αίσθηση το να αφήσω το σπίτι και να βγω έξω. 
Εξάλλου, το Σάββατο το πρωί πήγα για ένα καφεδάκι με μια φίλη σε γνωστό καφέ της πόλης μας που ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Εντυπωσιάστηκα γιατί ένα μεγάλο μέρος των πελατών ήταν κυρίες μεγάλης ηλικίας, μακιγιαρισμένες και ντυμένες κομψά, που, γεμάτες κέφι, συνομιλούσαν μεταξύ τους. Όμορφη εικόνα της τρίτης ηλικίας!!! Τις χάρηκα!!! Εκεί, μέσα σε μια καλοφτιαγμένη και καλοφωτισμένη αίθουσα με τους πολυελαίους να λαμπιρίζουν και να προσφέρουν απλόχερα την αίσθηση της πολυτέλειας... ταξίδεψα... ταξίδεψα γεμάτη μελαγχολία λίγα χρόνια πριν ...όπου η καθημερινότητα ήταν αλλιώς! Τί να γίνει όμως, ζωή είναι κι έχει γυρίσματα. Η θετική σκέψη και η ελπίδα είναι το παν για να ανταπεξέλθουμε σε ό,τι συμβαίνει. Βέβαια, μέσα σ' αυτή την αίθουσα γνώρισα και μια πολύ καλή φίλη που με επισκέπτεται καθημερινά στο μπλογκοσπιτάκι μου και χάρηκα αφάνταστα. Υπέροχο άτομο, γλυκό, χαμογελαστό, γεμάτο θετική ενέργεια... μια φιλία ξεκίνησε τόσο όμορφα!
Έτσι σήμερα, απολαμβάνω την ηρεμία της ...γωνιάς μου και της παρέας σας!
Ας πάμε όμως στο μενού αυτής της εβδομάδας!
Δευτέρα:          Τάρτα - στραπατσάδα
Τρίτη:               Καταϊφι αλμυρό με διάφορες γεμίσεις 
Τετάρτη:           Σπαγγέτι με πέστο σπανακιού και ψωμί
Πέμπτη:              Κεφτέδες με σταρένιο τραχανά και πράσα
Παρασκευή:        Ρεβίθια στο φούρνο   
Σάββατο:           Πηλιορείτικη κοτόπιτα
Κυριακή:            Τηγανιά σπέσιαλ
Το γλυκό της εβδομάδας : Κρέμα λεμονιού με σάλτσα μελιού και φιστίκια Αιγίνης
Το σνακ της εβδομάδας: Τυροπιτάκια φούρνου
Και τώρα θα ήθελα να ευχαριστήσω 2 πολύ αγαπημένα μπλογκοσπιτάκια, την αγαπημένη "Γιαγιά Κασσιανή" με τις πανέμορφες αναρτήσεις της που με ταξιδεύουν υπέροχα και το "Είμαι παιδί" που με ξανακάνει παιδί με τα τόσο όμορφα θέματα που μας παρουσιάζει,  για το βραβείο που χάρισαν στο "Tante Kiki".
Αλλά για 'κείνο που θα ήθελα να ευχαριστήσω κυρίως τις δύο αγαπημένες μπλογκοφίλες, όπως και όλους εσάς που δυόμισι χρόνια τώρα είστε δίπλα μου και με στηρίζετε με την αγάπη σας, είναι τα υπέροχα λόγια τους και η αίσθηση ότι οι συνταγές μου σας αρέσουν και σας φαίνονται χρήσιμες. Η αίσθηση αυτής της αγάπης και της χρησιμότητας, πιστέψτε με, με κάνει να συγκινούμαι και να νιώθω υπέροχα για τη στιγμή που πάτησα το "κουμπάκι" που έγραφε "δημοσίευση" και βγήκα εκεί έξω... για να μπω στην μεγάλη μπλογκογειτονιά και να γνωρίσω τόσες φίλες, να έχω τόσες εμπειρίες περισσότερο ή λιγότερο όμορφες (ευτυχώς οι δεύτερες είναι απειροελάχιστες) και να μάθω κι εγώ τόσα καινούρια πράγματα.
Οι κανόνες είναι: 1- να πω 11 πράγματα για μένα και 2- να το χαρίσω σε 11 blogs.
Κι αρχίζω με τα 11 πράγματα για μένα, όπως ακριβώς μου έρχονται στο μυαλό...
1- Σιχαίνομαι το ψέμα, την έλλειψη αξιοπρέπειας και την έλλειψη σεβασμού στον εαυτό μας και στους άλλους. Γενικά σιχαίνομαι την έλλειψη αξιών.
2- Είμαι καλοπροαίρετο άτομο, που δεν θα πειράξω (εσκεμμένα τουλάχιστον) κανένα αλλά απαιτώ και από τους άλλους να μην με ενοχλούν.
3- Λατρεύω τα παιδιά και συνεννοούμαι μια χαρά μαζί τους (ίσως και... καλύτερα απ' ότι με τους μεγάλους... μάλλον γιατί δεν μεγάλωσα ποτέ όπως λένε οι κακές γλώσσες και συνεχίζω να "ταξιδεύω στη ζωή" πάνω σε ένα ροζ σύννεφο).
4- Λατρεύω τα ταξίδια (αν και τώρα τελευταία δεν κάνω συχνά και θα έρθει κάποια στιγμή που θα "ανέβω" στο πρώτο αεροπλάνο που θα βρω μπροστά μου κι όπου πάει... φυσικά αστειεύομαι. -:))
5- Είμαι απίστευτα λιχούδα όσον αφορά στα γλυκά και πολύ περισσότερο εγκρατής στα φαγητά.
6- Λατρεύω τις ανιψιές μου (αν και το ξέρετε ήδη), είμαι "χαζοθεία" και θα ήθελα να τους χαρίσω τον κόσμο όλο... και για να μην παρεξηγηθούν κάποιοι λατρεύω και την οικογένειά μου, τον καλό μου (έστω και μετά από 20 χρόνια ...χιχιχι) και τους φίλους μου.
7- Μου αρέσει να διαβάζω λογοτεχνία αλλά και να ζωγραφίζω, να ασχολούμαι με τον κήπο και να κολυμπώ αλλά μου αρέσει και η μοναξιά που, μερικές φορές, την αποζητώ για να "μαζέψω" εμένα, τις σκέψεις μου, τις δυνάμεις μου.
8- Σιχαίνομαι να με βλέπουν όταν είμαι άρρωστη και τότε ...κλείνομαι στον εαυτό μου για να πάρω δυνάμεις.
9- Αγαπώ τη δουλειά μου σαν καθηγήτρια αλλά όνειρό μου είναι να αποκτήσω κάποτε (αργά ή γρήγορα) ένα εργαστήριο με μαγαζάκι που θα φτιάχνω όλα όσα μου αρέσουν.
10- Είμαι πολύ γκρινιάρα όταν αλλάζω κινητό ή φωτογραφική ή υπολογιστή αλλά  πάλι δεν μπορώ να το αποφύγω γιατί λατρεύω την τεχνολογία.
11- Ονειρεύομαι ένα σπίτι που να "μεγαλώνει" αυτόματα ανάλογα με το πόσα βιβλία ή περιοδικά έχω και να τα τακτοποιεί αυτόματα σε βιβλιοθήκες κατά θέμα, όπως και τη ντουλάπα μου! Ααααα! ξέχασα κι ένα ρομπότ που θα σιδερώνει, θα πλένει το αυτοκίνητο αλλά όχι τα μπαλκόνια που είναι η αγαπημένη μου δουλειά!
Και τώρα θα ήθελα να χαρίσω το βραβείο σε 11 φιλικά blogs (αν και θα ήθελα να το χαρίσω σε όλα τα αγαπημένα μπλογκογειτονάκια για την υπέροχη δουλειά τους και την φιλία τους).
1- Στην γλυκιά Χρυσαυγή και το "Food for thought" για τις νοστιμιές της, τις φωτό της αλλά και τα κείμενά της.
2- Στο "Παίζουμε μαζί" γιατί περιμένω σαν παιδί τις αναρτήσεις του - έκπληξη για να βρίσκω θέματα για τις ανιψιές μου.
3- Στην Μαρίνα και το υπέροχο "Laboratorio" της για τις νόστιμες αναρτήσεις της και τις πληροφορίες που τις συνοδεύουν.
4- Στην ταλαντούχα Σωσώ και τον "Παράκελσο" για τις υπέροχες δημιουργίες της αλλά και για τις γνώσεις που μας χαρίζει.
5- Στην Κατερίνα και το "Kapaworld" για τα εκπληκτικά της κείμενα που πάρα πολύ συχνά με βοηθούν να καταλάβω τί συμβαίνει με τα παιδιά και όχι μόνον.
6- Στην αδερφή της Κατερίνας, την γλυκιά Λίτσα και το μπλογκοσπιτάκι της "Home is where your story begins" για τις υπέροχες ιδέες της σχετικά με το πώς ομορφαίνει η καθημερινότητά μας και ο χώρος μας.
7- Στην πολυπράγμονα Ζαμπία, του "Kitchen stories" και τα υπέροχα πιάτα της αλλά και τις φωτό της.
8- Στην Αναστασία του πανέμορφου "Sundayspoon" για τις υπέροχες αναρτήσεις της που συνδυάζουν κείμενο, φωτογραφία και νοστιμιά με έναν τρόπο που λατρεύω.
9- Στην γλυκιά Ερμιόνη και το "Τhe one with the all tastes" για τις πολύ ωραίες αναρτήσεις της και τις φωτό της.
10- Στην Μπέττυ  του "Αnthivolon" και τα υπέρκομψα κοσμήματά της.
11- Στην Dark Chef και τα "Μυστήρια από τη σκοτεινή κουζίνα" της με τις μυστηριακές, παράξενες και υπέροχες αναρτήσεις της.
Καλό σας βράδυ και καλή εβδομάδα!
Tante Kiki
24 Comments

Μικρά , χωριάτικα ψωμάκια πρωινού...


Ανακαλύπτοντας την προηγούμενη εβδομάδα ένα νέο αγγλικό βιβλίο για ψωμιά, έπρεπε να αρχίσω να δοκιμάζω τις συνταγές του... εξ άλλου το αλεύρι και τα ζυμάρια είναι από τα αγαπημένα μου παιχνίδια. Μου φαίνεται τόσο χαλαρωτική η διαδικασία ζυμώματος... θυμάμαι πόσο γέλασα όταν στο πρώτο μου σεμινάριο στην Αμ. Γεωργική Σχολή η "μοναδική" κι αγαπημένη Σούλα που μας δίδασκε τα μυστικά της ζύμης και του φύλλου μας έδειξε πώς να "χτυπάμε" το ζυμάρι στο τραπέζι εάν η ζύμη μας γίνει σκληρή με σκοπό να ενεργοποιηθεί η γλουτένη και να μαλακώσει. Μας είχε φανεί τόσο αστείο που το επαναλαμβάναμε πολύ συχνά όταν φτιάχναμε ζύμη και όχι βέβαια γιατί χρειαζόταν αλλά για να "χαλαρώσουμε" από το άγχος, όπως λέγαμε!!!! χαχαχαχα Από τότε, κάθε φορά που κάνω ζύμη, είτε για ψωμί είτε για φύλλο το θυμάμαι και γελάω!!
Τέλος πάντων, βρήκα που λέτε αυτά τα μικρά σύμμικτα ψωμάκια και με ενθουσίασαν για πολλούς λόγους. Πρώτα πρώτα γιατί είναι με το αγαπημένο μου μείγμα αλεύρων, άσπρο, ολικής και καλαμποκιού που το θεωρώ καταπληκτικό γευστικά, δεύτερον γιατί είναι σαν χωριάτικα ψωμάκια και τρίτον γιατί έχουν σουσάμι. Επίσης λατρεύω την κόρα από το χωριάτικο ψωμί που την πρώτη μέρα είναι απίστευτα τραγανή και την δεύτερη είναι λίγο πιο μαλακή.
Έγιναν καταπληκτικά, νόστιμα, τραγανά απ' έξω και αφράτα από μέσα. Βάζοντας επάνω βούτυρο, μαργαρίνη, μέλι, μαρμελάδα ή και μερέντα γίνονται μοναδική λιχουδιά για το πρωί! Κι αν αντέχετε να τα ψήσετε την Κυριακή πρωί και να τα απολαύσετε χλιαρά, με το βούτυρο να λιώνει επάνω τους είναι ασυναγώνιστα... αφήστε που το σπίτι θα μοσχοβολήσει φρεσκοψημένο ψωμάκι ... σπιτικό όπως λέω κι εγώ! -:))
ΥΛΙΚΑ για ένα καρβέλι ή 8-9 ψωμάκια μικρά
350 γρ. άσπρο αλεύρι δυνατό για ψωμί
100 γρ. αλεύρι ολικής άλεσης
75 γρ. αλεύρι καλαμποκιού
1 1/2 φακελάκι ξηρή μαγιά
3 κ.γλ. μέλι
2 κ.σ. ελαιόλαδο
20 ml γάλα
1 κ.γλ. αλάτι
250 ml χλιαρό νερό (περίπου)
Για την επάλειψη
3-4 κ.σ. γάλα
1-2 κ.σ. σουσάμι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε το άσπρο αλεύρι και το αλεύρι καλαμποκιού.
Προσθέτουμε και το αλεύρι ολικής άλεσης, το οποίο το κοσκινίζουμε και μετά ρίχνουμε και τα πίτουρα που έχουν απομείνει στο κοσκινιστήρι μέσα στο αλεύρι.
Ύστερα, προσθέτουμε το μέλι, το ελαιόλαδο, το γάλα, το αλάτι και τη μαγιά.
Προσθέτουμε το χλιαρό νερό σταδιακά, ζυμώνοντας.
Όταν το νερό τελειώσει η ζύμη μας πρέπει να είναι μαλακή αλλά να μην κολλάει στα χέρια.
Ζυμώνουμε το ψωμί για 8-10 λεπτά, περίπου.
Ύστερα, αλευρώνουμε καλά το μπολ, βάζουμε μέσα τη "μπάλα" της ζύμης και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος ή στο φούρνο στους 35 βαθμούς Κελσίου έως ότου διπλασιαστεί σε όγκο.
Ξεφουσκώνουμε τη ζύμη και την ζυμώνουμε για άλλα 1-2 λεπτά.
Πλάθουμε ένα μακρόστενο καρβέλι και κόβουμε σε φέτες με φάρδος 3 εκατοστά.
Πλάθουμε σε μικρά μακρόστενα ψωμάκια που τα βάζουμε σε μια λαμαρίνα φούρνου καλυμμένη με αντικολλητικό χαρτί.
Αφήνουμε τα ψωμάκια να φουσκώσουν και πάλι (τα αφήνουμε περίπου 40 -45 λεπτά) και μετά τα αλείφουμε με λίγο γάλα.
15 λεπτά πριν την ώρα που θα βάλουμε τα ψωμάκια για ψήσιμο, ανάβουμε και προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου.
Τοποθετούμε στο κάτω μέρος του φούρνου ένα ανοξείδωτο μπολ γεμάτο με νερό.
Πασπαλίζουμε τα ψωμάκια με σουσάμι και τα βάζουμε στο φούρνο για 45-50 περίπου λεπτά ανάλογα με το μέγεθός τους και το φούρνο της κουζίνας μας.
Καλή Κυριακή να έχετε!
Tante Kiki
42 Comments

Μπριζόλες χοιρινές μαριναρισμένες σε γάλα


Κυριακάτικο κι εύκολο πιάτο για σήμερα μιας και η Κυριακή είναι και πάλι κοντά! Χοιρινές μπριζόλες... απλές, απλούστατες που μαλακώνουν αλλά και νοστιμίζουν απίστευτα μένοντας μερικές ώρες μέσα σε γαλατένια μαρινάδα, ιδανικό περιβάλλον για να γίνει το κρέας απίστευτα μαλακό.
Eξ άλλου αυτός είναι και ο σκοπός της μαρινάδας... να κάνει το κρέας πιο ζουμερό, πιο εύγευστο και πιο τρυφερό.
Οι μαρινάδες είναι, συνήθως, τριών ειδών.
Αυτές που περιέχουν κάτι όξινο όπως ξίδι, λεμόνι, πορτοκάλι ή κρασί.
Όσες περιέχουν κάποιο φρούτο και όσες περιέχουν κάποιο γαλακτοκομικό.
Όλες όμως περιέχουν ελαιόλαδο και αρωματικά ή μπαχαρικά.
Η συγκεκριμένη μαρινάδα τα έχει όλα... γάλα, κρασί, ελαιόλαδο και μπαχαρικά που χαρίζουν το άρωμά τους στο χοιρινό κρέας.
Το γευστικό αποτέλεσμα στο κρέας μπορείτε να το φανταστείτε... εκείνο που όμως είναι πραγματική έκπληξη είναι το πόσο τρυφερή γίνεται μια κανονική, χοιρινή μπριζόλα. Ένα αναμφισβήτητα Κυριακάτικο φαγάκι, γιατί θέλει τον χρόνο του, που μπορεί να σταθεί αξιοπρεπέστατα σ' ένα φιλικό γεύμα, εντυπωσιάζοντας ακόμη και αυτούς που δεν συμπαθούν το χοιρινό κρέας.
ΥΛΙΚΑ για 6 μπριζόλες
6 μπριζόλες χοιρινές
Για την μαρινάδα
1 1/2 φλ.τσ. γάλα
1 φλ.τσ. λευκό κρασί
5 κ.σ. ελαιόλαδο
10 σπόρους κόλιανδρο
10 σπόρους ροζ πιπέρι
1 κ.γλ. σκόνη μουστάρδας
1 μεγάλο κρεμμύδι σε φέτες
1 ντομάτα σε φέτες
1 πιπεριά κόκκινη σε φέτες
Για το ψήσιμο
1 κρεμμύδι
1 ντομάτα
1 πιπεριά κόκκινη
Αλάτι, πιπέρι και ρίγανη (ή θυμάρι ή δεντρολίβανο)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε όλα τα υλικά της μαρινάδας σε ένα βαθύ μπολ και αφήνουμε τις μπριζόλες για 5-6 ώρες και όχι περισσότερο γιατί θα σκληρύνουν.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Ύστερα τις βάζουμε σε ταψί ή στη γάστρα και προσθέτουμε 1 ντομάτα κομμένη σε φέτες, 1 κρεμμύδι σε φέτες και 1 πιπεριά σε φέτες.
Πασπαλίζουμε με αλάτι, πιπέρι και λίγη ρίγανη.
Προσθέτουμε (όχι επάνω στις μπριζόλες) 1/2 φλ. γάλα και άλλο τόσο νερό.
Καλύπτουμε το ταψί ή τη γάστρα με αλουμινόχαρτο, κλείνοντάς το καλά γύρω γύρω και αν χρησιμοποιήσουμε γάστρα βάζουμε και το καπάκι.
Αφήνουμε στους 200 βαθμούς Κελσίου να ψηθούν για 30 λεπτά και μετά χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του φούρνου στους 175-180 βαθμούς.
Αφήνουμε για άλλα 40-45 λεπτά.
Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και το καπάκι της γάστρας και αφήνουμε τις μπριζόλες να πάρουν χρώμα από τη μία πλευρά.
Μετά, τις γυρίζουμε και τις αφήνουμε να ξεροψηθούν και από την άλλη, αφού τις έχουμε πασπαλίσει με λίγο αλατοπίπερο και λίγη ρίγανη.
Καλή σας μέρα!! -:))
Tante Kiki
27 Comments

Ψίχουλα ψωμιού γίνονται υλικό για... πανάρισμα


Δεν πετάμε τίποτε! Βασική αρχή και όχι μόνον για την εποχή και τη χώρα μας αλλά γενικότερα... Είναι αρκετά εύκολο να πείσουμε κάποιον ή μάλλον πιστεύω ότι δεν υπάρχει πια άνθρωπος που να μην σκέφτεται να πετάξει τρόφιμα από την κουζίνα του ειδικά αν σκεφτεί πόσοι άνθρωποι σήμερα πεινούν.
Tante Kiki
30 Comments

Ριζότο φούρνου με κρούστα γιαουρτιού, γρήγορα και εύκολα


Καλή σας μέρα! Θα ήταν ψέμματα αν έλεγα ότι δεν υπάρχουν φορές που ο χρόνος με κυνηγάει ανελέητα, που νιώθω άκεφη και δεν έχω διάθεση για μαγειρική και όχι μόνον! Εξ άλλου, όλα όσα συμβαίνουν στην ελληνική πραγματικότητα κάνουν την πεσμένη διάθεση πιο έντονη.
Tante Kiki
38 Comments

Μια διαφορετική τυρόπιτα και δύο μυστικά για το φύλλο


Τυρόπιτα...ελληνική, αγνή, με τραγανό φύλλο...γέμισε η κουζίνα μοσχοβολιά! Εκείνο το υπέροχα σπιτικό άρωμα ελληνικής πίτας που, σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν ταξιδέψεις ίδιο δεν θα βρεις όσες μορφές πίτας κι αν βρεις. Λατρεμένη πίτα με άπειρες παραλλαγές τυριών στη γέμιση, αλλά και στη ζύμη! Μια πίτα που μαζεύει την αγάπη όλων, μεγάλων και μικρών και που την φτιάχνουν γενιές τώρα γιαγιάδες, μαμάδες, κόρες. Αποκλείεται να λείπει από το τραπέζι οποιασδήποτε μάζωξης φιλικής, οικογενειακής ή συγγενικής. Νομίζω ή μάλλον είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι από μας μεγαλώσαμε τρώγοντας κάποιου είδους τυρόπιτα συχνά πυκνά γι αυτό και είναι τόσο αγαπητή... εξάλλου είναι ένα κολατσιό τόσο νόστιμο και τόσο υγιεινό! Ίσως με λίγες θερμίδες παραπάνω αλλά χαλάλι της... προσωπικά, μου είναι αδύνατον να την ...αποχωριστώ ή καλύτερα να την... απαρνηθώ ...έστω κι ένα μικρό κομματάκι πρέπει να δοκιμάσω! 
Σήμερα, λοιπόν, μια τυρόπιτα με κλασσική γέμιση αλλά με δύο νέα "μυστικά" (τρόπος του λέγειν :-)  για ένα φύλλο τραγανό από την πρώτη μέρα ως την τελευταία που θα την απολαύσουμε!
Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή...
Τις προάλλες, λοιπόν, είχαμε πάει στο σπίτι του αδερφού της μητέρας μου. Η θεία μου, ξέροντας την αδυναμία μας στις πίτες κι έχοντας κι εκείνη την ίδια αδυναμία είχε φτιάξει δύο πίτες, πολύ μα πολύ ωραίες κι έτσι πιάσαμε την σχετική κουβέντα. Το πρώτο που μου είπε είναι ότι χρησιμοποιεί πια το μικρό ρολό ζύμης για να ανοίξει το φύλλο αντί για την βέργα ή τον πλάστη. Πολύ ήθελα, νομίζετε;;; Όχι φυσικά! Όπου δοκιμές και πειράματα και η Βασίλω πρώτη, λένε και μια και το έχω το όνομα ...να μην έχω και τη χάρη;;;; Το δοκίμασα κι ενθουσιάστηκα!!!!!  Το φύλλο ανοίγει γρήγορα, παίρνει πανεύκολα σχήμα, δεν τρυπάει γιατί το ελέγχουμε εύκολα και το μόνο μειονέκτημα που πίστευα ότι θα υπάρχει (ότι θα ήθελε πολύ χρόνο για να ανοίξει το φύλλο) τελικά δεν υπάρχει... ανοίγει ταχύτατα... μη σας πω ότι ανοίγει πολύ πιο γρήγορα απ' ότι με την βέργα. Επίσης, γίνεται όσο λεπτό θέλουμε (βέβαια δεν δοκίμασα να κάνω και φύλλο για μπακλαβά αλλά για πίτα που είναι λίγο πιο χοντρό) και δεν χρειαζόμαστε πολύ χώρο ούτε και το ειδικό ξύλο για το άνοιγμα του φύλλου!!! Αυτό είναι το πρώτο μυστικό που σας συστήνω να δοκιμάσετε.
Το δεύτερο είναι το ελαφρύ σούρωμα (ζάρωμα) του επάνω φύλλου, κάτι που μας το είχαν πει στα σεμινάρια της Α.Γ.Σ. αλλά δεν το είχα δοκιμάσει (κι εγώ δεν ξέρω γιατί) και που κι αυτή τη φορά το δοκίμασα...κατά λάθος, όταν από τη χαρά μου για το άνοιγμα του φύλλου με το μικρό ρολό ("καινούριο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω" που λένε) έκανα το επάνω φύλλο αρκετά μεγαλύτερο από την διάμετρο του ταψιού!!!!!! Εεεεε, λοιπόν, ο αέρας που μένει κάτω από το φύλλο όχι μόνον το βοηθά να γίνει τραγανό και πολύ τριφτό αλλά  να παραμείνει τραγανό και την επόμενη και την μεθεπόμενη μέρα. Στις δοκιμές που έκανα, το φύλλο επηρεάστηκε λίγο την τρίτη μέρα που έβαλα ένα κομμάτι  πίτας από την κατάψυξη στο φούρνο μικροκυμμάτων για να ξεπαγώσει (όχι στο γκριλ) αλλά και πάλι, μαλάκωσε...λίγο! 
Δοκιμάστε κι εσείς τα δύο αυτά "κολπάκια" και ανυπομονώ να ακούσω τη γνώμη σας για το αποτέλεσμα... -:)))
ΥΛΙΚΑ για ταψί στρογγυλό με διάμετρο 32 εκατοστά
Για το φύλλο
220 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, κοσκινισμένο
220 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, κοσκινισμένο
1  κ.γλ. (8 γρ.) ζάχαρη 
1 κ.γλ. (6 γρ.) αλάτι
7 κ.σ. (50 γρ.) ελαιόλαδο
3 κ.σ. (18 γρ.) λευκό ξίδι (ή μηλόξιδο)
210 - 230 ml νερό βρύσης (μέχρι να έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια)
Για τη γέμιση
220 γρ. ανθότυρο, θρυμματισμένο
220 γρ. τυρί φέτα, θρυμματισμένη
2 μεγάλα αυγά
1 φλ. τσ. γάλα
5 κ.σ. τραχανά (ξινό ή γλυκό)
Πιπέρι λευκό 
Αλάτι (προαιρετικά)


ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ετοιμάζουμε τη ζύμη για το φύλλο
Σε μια λεκανίτσα κουζίνας βάζουμε τα δύο άλευρα, τη ζάχαρη, το αλάτι, το ελαιόλαδο και το ξίδι.
Προσθέτοντας σιγά σιγά το νερό, αρχίζουμε να ζυμώνουμε και σταματάμε μόλις έχουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει στα χέρια.
Η ζύμη μας είναι περίπου 740-750 γραμμάρια.
Την τυλίγουμε σε διαφανή μεμβράνη και την βάζουμε για 20-30 λεπτά στο ψυγείο.
Εν τω μεταξύ...
Ετοιμάζουμε τη γέμιση
Αναμιγνύουμε, σε ένα μπολ, το τυρί με το ανθότυρο.
Σε άλλο μπολ, χτυπάμε τα αυγά με το γάλα και προσθέτουμε πιπέρι και αλάτι, όσο θέλουμε.
Ύστερα...
Επιστρέφουμε στο φύλλο
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Μοιράζουμε την ζύμη σε τρία μέρη, εκ των οποίων το πρώτο κομμάτι πρέπει να είναι το μεγαλύτερο για να χρησιμοποιηθεί για το κάτω φύλλο που θα καλύπτει και τα τοιχώματα του ταψιού (περίπου 340 γρ.).
Το δεύτερο κομμάτι ζύμης  το κόβουμε λίγο πιο μικρό αλλά αρκετό για το επάνω φύλλο που θα γίνει με διάμετρο πιο μεγάλη από το ταψί (περίπου 270 γρ.).
Και το τρίτο κομμάτι ζύμης είναι ακόμη μικρότερο, αρκετό όμως για ένα φύλλο όσο ακριβώς και η διάμετρος του ταψιού μας (περίπου 140-150 γρ.).
Και σ' αυτό το σημείο αρχίζει η διαφορετικότητα της συγκεκριμένης πίτας που αφορά το φύλλο.
Για να ανοίξουμε το φύλλο χρησιμοποιούμε το μικρό ρολό ζύμης και όχι τον κανονικό πλάστη (λεπτό ή χοντρό).
Η ζύμη ανοίγει απίστευτα εύκολα και γρήγορα με κινήσεις από το κέντρο προς τα έξω, παίρνει εύκολα το σχήμα που θέλουμε, δεν χρειαζόμαστε αρκετό χώρο ή το ειδικό ξύλο ανοίγματος φύλλου και μπορούμε να ανοίξουμε απίστευτα λεπτό φύλλο.
Πρώτα, ανοίγουμε το μικρότερο κομμάτι ζύμης σε φύλλο ίσο με το ταψί μας. 
Έχουμε καλύψει με αντικολλητικό χαρτί ένα ταψί, με ίση διάμετρο (όχι αυτό που θα ψήσουμε την πίτα γιατί μετά θα είναι ζεστό και θα δημιουργηθεί πρόβλημα στο κάτω φύλλο της πίτας) και τοποθετούμε σ' αυτό το φύλλο.
Το βάζουμε στο φούρνο και το ψήνουμε για 15-18 λεπτά ή μέχρι να ροδοκοκκινήσει ελαφρά και να κάνει φούσκες στην επιφάνειά του.
Μόλις το δούμε να πάρει χρώμα, το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει πριν το χρησιμοποιήσουμε.
Ύστερα, ανοίγουμε το μεγάλο κομμάτι ζύμης που είναι για το κάτω φύλλο.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 9-10 μπαλάκια.
Κάθε ένα από αυτά το ανοίγουμε λίγο και το κάνουμε ένα μικρό "φύλλο" με διάμετρο περίπου 10 εκατοστά.
Ρίχνουμε αλεύρι σε ένα πιάτο και τοποθετούμε εκεί το πρώτο "φύλλο" που ανοίξαμε.
Ύστερα, χρησιμοποιώντας ένα πινέλο, το αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο και ανοίγουμε ένα δεύτερο που το τοποθετούμε επάνω στο πρώτο "λαδωμένο". 
Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία έως ότου τελειώσουν και τα 9 ή 10 κομμάτια ζύμης. 
'Ετσι, έχουμε μια "πιτούλα" που την πιέζουμε λίγο με την παλάμη μας, την διπλώνουμε γύρω γύρω, την πασπαλίζουμε με αλεύρι και την βάζουμε στο ψυγείο έως ότου το χρησιμοποιήσουμε.
Τέλος, ανοίγουμε το επάνω φύλλο αλλά αυτό με τη μέθοδο του "ήλιου" για να γίνει πιο τριφτό.
Παίρνουμε τη ζύμη, τη πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι (ή με κόρν φλάουρ) και με το μικρό ρολό για ζύμη ανοίγουμε ένα φύλλο όσο μπορούμε πιο λεπτό, κυλώντας το "ρολό" μας από το κέντρο προς τα έξω.
Έτσι, ελέγχουμε καλύτερα το άνοιγμα  του φύλλου μας και είναι πολύ εύκολο να μην τρυπήσουμε πουθενά το φύλλο.
Το αλείφουμε κι αυτό με ελαιόλαδο και με ένα μαχαίρι χωρίζουμε έναν κύκλο στη μέση και γύρω γύρω ακτίνες.
Κάθε ακτίνα την κλείνουμε, διπλώνοντάς την μέχρι τη μέση και έτσι ώστε να καλύπτουμε τον κεντρικό κύκλο.
Αφού κλείσουμε όλες τις ακτίνες το διπλώνουμε λίγο γύρω γύρω και το βάζουμε κι αυτό στο ψυγείο.
Τώρα, συνθέτουμε την πίτα μας...
Βγάζουμε την πρώτη πιτούλα και την ανοίγουμε σε φύλλο στις διαστάσεις που θέλουμε.
Αλείφουμε το ταψί με λίγο ελαιόλαδο και στρώνουμε το φύλλο της βάσης καλύπτοντας και τα τοιχώματα του ταψιού μας.
Ύστερα, ρίχνουμε επάνω τη μισή ποσότητα από τα θρυμματισμένα τυριά, το μισό μείγμα από τα χτυπημένα αυγά με το γάλα και πασπαλίζουμε με τη μισή ποσότητα τραχανά.
Επάνω, τοποθετούμε το ψημένο φύλλο που έχει ήδη κρυώσει.
Εάν το φύλλο αυτό σπάσει κατά την τοποθέτηση δεν αγχωνόμαστε γιατί δεν πειράζει.
Το καλύπτουμε με την υπόλοιπη ποσότητα τυριών, αυγών με γάλα και τραχανά.
Βγάζουμε και το άλλο φύλλο από το ψυγείο και το ανοίγουμε κι αυτό με το μικρό ρολό ζύμης σε διάμετρο μεγαλύτερη από το ταψί.
Παίρνουμε το φύλλο με τα χέρια μας και το τοποθετούμε επάνω στη γέμιση φροντίζοντας όμως να το βάλουμε ζαρωμένο και να μην είναι εντελώς επίπεδο* επάνω στη γέμιση.
Εάν δυσκολευόμαστε να τοποθετήσουμε το φύλλο με τα χέρια μας, το τυλίγουμε στον λεπτό πλάστη (βέργα) και το τοποθετούμε έτσι κάνοντας ζάρες.
Το αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο, χαράζουμε (προσοχή όχι μέχρι κάτω) και  βάζουμε την πίτα μας στο φούρνο για 50 λεπτά περίπου ή μέχρι η επιφάνειά της να ροδοκοκκινήσει.
Ο αέρας που εγκλωβίζεται ανάμεσα στην πίτα και στο ζαρωμένο φύλλο δεν αφήνει το φύλλο να γίνει μαλακό όχι μόνον την πρώτη μέρα αλλά και τις επόμενες.
Καλή σας μέρα και καλή συνέχεια! 
-:)))
Tante Kiki
54 Comments

Ζελέ κυδώνι και κυδωνόπαστο... μια παραδοσιακή φρουτονοστιμιά


Γνήσιο παιδί του γεωπόνου μπαμπά και εγγόνι ενός αγρότη παππού με μερικά χωράφια γεμάτα μηλιές που αργότερα αντικαταστάθηκαν με κυδωνιές λατρεύω και τα δύο αυτά φρούτα. Το ένα σκούρο κόκκινο και το άλλο χρυσόξανθο με ένα ελαφρό καφετί χνούδι να το ...προστατεύει θαρρείς στόλιζαν τη φρουτιέρα που κυριαρχούσε στο τραπέζι της κουζίνας της πολυαγαπημένης μου γιαγιάς.
Tante Kiki
34 Comments

Εβδομαδιαίο μενού Νο 8


Καλή σας μέρα και καλή Κυριακή να έχετε! Μετά από μια μικρή απρόοπτη απουσία λόγω κάποιου προσωπικού προβλήματος σήμερα και πάλι μαζί με ένα μενού για την εβδομάδα που έρχεται. 
Χαίρομαι πάρα πολύ όταν μου γράφετε ότι το εβδομαδιαίο μενού σας βοηθάει στο αιώνιο πρόβλημα του "τί θα φάμε σήμερα".
Ελπίζω και οι σημερινές μου προτάσεις να σας αρέσουν. Πάμε, λοιπόν, να τις δούμε...
Εβδομαδιαίο μενού Νο 9
Παρασκευή:        Χορταστική πολυσαλάτα
Κυριακή:      Piccata di vitello veneciana
Το γλυκό της εβδομάδας:    Σάμαλι σε δύο εκδοχές
Ένα ψωμάκι για την εβδομάδα: Ψωμί στη γάστρα
Το μπισκότο της εβδομάδας:  Σοκολατένια cookies
Καλή  εβδομάδα!! -:)))
Tante Kiki
19 Comments
No