Καλοκαίρι... ήλιος, ζέστη, θάλασσα, άδεια, διακοπές... εκδρομές! Και μόνον η λέξη καλοκαίρι οδηγεί συνειρμικά σε όλα τα υπόλοιπα! Είναι η εποχή με τις περισσότερες εκδρομούλες και ταξιδάκια, κοντινά ή πιο μακρινά! Οι μαύρες σκέψεις αν δεν φεύγουν... υποχωρούν και με έναν καταγάλανο ουρανό και ένα υπέρλαμπρο ήλιο να μας λέει καλημέρα πρωί πρωί ο νους ταξιδεύει ή σχεδιάζει ταξιδάκια κι εκδρομές για μικρές, απλές απολαύσεις! Γιατί τί είναι η ζωή;;; Μικρές, απλές απολαύσεις, καθημερινές ή εβδομαδιαίες σαν μικρά, φωτεινά ανοίγματα σ' ένα τούνελ. Όσο πιο πολύ μαθαίνουν να χαιρόμαστε αυτά τα σύντομα ανοίγματα τόσο πιο πολύ ΖΟΥΜΕ!!! Ναι με κεφαλαία γράμματα γιατί αν περιμένουμε τις μεγάλες χαρές για να ζήσουμε καλά τότε θα χάσουμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας περιμένοντας!!
Ανοίγοντας το σεντούκι των αναμνήσεων για μια ακόμη φορά, ταξιδεύω στην εποχή που ήμουν μικρή και όλα ήταν πιο απλά... πιο καθημερινά. Τότε που η εργασία βρίσκονταν σε μια ισορροπία με την υπόλοιπη ζωή... τότε που ο εργαζόμενος ζούσε καλά με τον μισθό που κέρδιζε... τότε που ο ελεύθερος χρόνος σήμαινε απλές χαρές... μια παρέα φίλων, λίγα κρακεράκια ή άλλα μεζεδάκια, μπυρίτσα, ούζο ή κρασάκι, κουβεντούλα ατελείωτη και γέλια... Τότε που η επιβίωση ήταν αυτονόητη, τότε που το πολυτελές αυτοκίνητο ή σπίτι δεν ήταν απαραίτητο εισητήριο για την ευτυχία (όπως λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση), τότε που οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν αυτές που μετρούσαν.
Θυμάμαι... τις εκδρομές που κάναμε, τις αναπολώ κι αναρωτιέμαι αν τα μικρά μας θα ζήσουν ξανά μια τέτοια ξενοιασιά! Όχι μη φανταστείτε εκδρομές σε μέρη εξωτικά γιατί αυτά είναι ταξίδια και όχι εκδρομές! Στην οικογένειά μου, όπως και σε πολλές άλλες εκείνης της εποχής, το ταξίδι ήταν πάντα ένα έξοδο προγραμματισμένο για την άδεια του μπαμπά και πάντα βάσει σχεδίου για να περιλαμβάνει ξένοιαστες, οικογενειακές ώρες αλλά και γνώση για μικρούς και μεγάλους. Έχω περάσει ατελείωτες ώρες επισκέψεων σε μουσεία και αρχαιολογικές τοποθεσίες αλλά και ξενάγηση με διάφορες ιστορικές και γεωγραφικές λεπτομέρειες σαν παιδί, εντός και εκτός Ελλάδας και, αν και τότε μας φαινόταν βαρετά ...τώρα καταλαβαίνω την αξία τους! (Μεγαλώνοντας, έμαθα να δοκιμάζω και τις διάφορες τοπικές σπεσιαλιτέ γιατί συνειδητοποίησα ότι το φαγητό ενός τόπου είναι άμεσα συνδεδεμένο με την κουλτούρα του, πέρα από τα τοπικά προϊόντα).
Εκδρομές κάναμε, πολλές, ειδικά το καλοκαίρι. Πικ νικ στο ένα ή το άλλο χωράφι του παππού, σε κάποιο κοντινό δασάκι, σε κοντινές παραθαλάσσιες πόλεις, σε κάποια αμμουδιά συνδυασμένο με απογευματοβραδινό ψάρεμα. Όλες οι εκδρομούλες μας είχαν κάποια κοινά σημεία που έχουν πραγματικά σφραγίσει τη μνήμη και τη καρδιά μου... μεγάλη παρέα, πολλά παιδιά, σπιτικές λιχουδιές σε ταπεράκια σε απίστευτη και γελοία, μερικές φορές, ποικιλία (οι τηγανιτές μελιτζάνες, τα κολοκυθάκια, τα κεφτεδάκια σκέτα ή με σάλτσα (!!!) "πήγαιναν σύννεφο") αλλά και τα σάντουιτς γεμάτα με κάθε είδους καλούδια.
Και θα σταθώ στα σάντουιτς... πού ήταν, είναι και θα είναι πάντα μια νόστιμη και υγιεινή λύση για κάθε εκδρομή και κείνα τα φουσκωτά ψωμάκια που φούσκωναν ακόμη περισσότερο και ξεχείλιζαν από λαχανικά, κεφτεδάκια, τυρί, μουστάρδα ή σπιτική μαγιονέζα!!!
Αυτά τα σάντουιτς ποτέ δεν απογοήτευσαν κανέναν... κι όταν κάποια στιγμή δοκίμασα μέσα σε κάποιο σάντουιτς ένα είδος αυτοσχέδιου τουρσί αγγουράκι... το... "ερωτεύτηκα" και δεν το αποχωρίστηκα ξανά!!!
Έτσι, σκέφτηκα να σας δώσω τη συνταγή για γρήγορες πίκλες αγγουριού... όχι με τα κανονικά μικρά αγγουράκια αλλά με τα απλά αγγουράκια της χωριάτικης με μια μικρή δική μου παραλλαγή... ότι τα ξεφλουδίζω ενώ κανονικά δεν τα ξεφλουδίζουν... αλλά δεν το μπορώ... όσο καλά και αν τα έχω πλύνει!
Ας φτιάξουμε σήμερα μικρές και νόστιμες πίκλες με αγγουράκι που μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε σε σάντουιτς που θα μας συντροφεύουν στις καλοκαιρινές μας εξορμήσεις αλλά και σε σαλάτες.
ΥΛΙΚΑ
3 αγγούρια λεπτά
Αλάτι (χοντρό ή επιτραπέζιο)
2 φλ.τσ. λευκό ξίδι
2 κ.σ. ζάχαρη
1 φλ.τσ. νερό καυτό
2 κ.γλ. αλάτι
1 κ.γλ. σπόρους σιναπιού
1/2 κ.γλ. σπόρους άνηθου
1 κ.σ. άνηθο ψιλοκομμένο
2 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
2 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ξεφλουδίζουμε τα αγγουράκια και τα κόβουμε σε πολύ λεπτές φέτες.
Βάζουμε μια στρώση από τις φέτες σε ένα μπολ και πασπαλίζουμε με λίγο αλάτι.
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία, στρώνοντας κι άλλη σειρά με φέτες, αλατίζοντας και πάλι.
Τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε έτσι για 3-4 ώρες.
Ύστερα τα ξεπλένουμε με κρύο νερό και τα στραγγίζουμε πολύ καλά.
Βάζουμε το ξίδι, τη ζάχαρη, το καυτό νερό, το αλάτι, τους σπόρους σιναπιού και άνηθου σε μια κατσαρόλα και τα αφήνουμε σε σιγανή φωτιά να πάρουν μια βράση έως ότου λιώσει η ζάχαρη.
Σιγοβράζουμε, χωρίς καπάκι, για 5 λεπτά.
Ύστερα, ρίχνουμε μέσα τις φέτες από τα αγγουράκια και τα αφήνουμε να πάρουν μια βράση.
Προσθέτουμε και τις λωρίδες πιπεριάς και μετά από 1-2 λεπτά, αποσύρουμε από τη φωτιά.
Γεμίζουμε τα αποστειρωμένα βάζα με τα αγγουράκια και το μίγμα από το ξίδι, φροντίζοντας τα αγγουράκια να είναι καλυμμένα με το ξίδι.
Κλείνουμε τα βάζα, τα τοποθετούμε ανάποδα σε μια πετσέτα και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Ένα από τα βάζα το κρατούμε για άμεση κατανάλωση.
Τα αγγουράκια πίκλες είναι έτοιμα σε 2 ώρες από τη στιγμή που θα μπουν στο βάζο.
Ένα από τα βάζα το κρατούμε για άμεση κατανάλωση.
Τα αγγουράκια πίκλες είναι έτοιμα σε 2 ώρες από τη στιγμή που θα μπουν στο βάζο.
Διατηρούνται σε σκοτεινό μέρος και δροσερό μέρος και μετά το άνοιγμα, στο ψυγείο.
Έχουμε έτοιμα ζεστά και αποστειρωμένα βάζα.
